پیامی برای معلم و مربیان در نزدیک شدن به آغاز سال تحصیلی جدید تحصیلی
ترجمه : استاد فریبا کریم نژاد حفظها الله
ارائه: ماهدیم بلوچ
نامەای در آغاز سال تحصیلی جدید که آن را از طرف خودم، پدران و مادران برای برادران و خواهران معلم می‌نویسم و از الله برایشان خواستار توفیق و یاری در ادای هر چه کامل‌تر این مسئولیت سنگین‌شان هستم.
به شما می‌گوییم: شتابان بسوی شما آمدەایم! با پسران و دخترانمان به نزدتان آمدەایم به همراه این قلب‌های پاکیزه و فطرت‌های سالم نزدتان آمدەایم تا بتوانیم آنان را به دور از مظاهر فسادی که در جامعه هستند پرورش دهیم و اینکه با فرستادنشان به مدارسِ بهتر نزد الله عذری داشته باشیم.
مدارس و مهدکودک‌های نزدیك خانەهایمان را ترک کرده و شهریەهای بیشتر و سنگینی را متحمل شدەایم؛ زیرا می‌خواهیم فرزندانمان در مدارس الگوهایی را ببینند که آثار نیکوی آن همواره در زندگی‌شان باقی بماند.
خواهر معلمم؛
هنگامی‌که در حجاب خود با پوشیدن مانتویی تنگ یا رنگارنگ و یا اصلاً نپوشیدن آن! سهل‌انگاری می‌کنید، در ضمنِ این ظاهر خود چه پیامی به ذهن دختران ما مخابره می‌کنید حال آن‌که شما را می‌بینند که از شعائر اسلام سر باز می‌زنید؟!
اگر شما ظاهر اسلامی را دوست ندارید پس چگونه محبت آن را در قلب دخترم نهادینه می‌سازید؟! و به قول معروف؛ “کسی که چیزی در بساط ندارد چیزی هم برای بخشیدن ندارد”.
خواهر مربی؛
اگر دخترم شما را ببیند در حالی که به هر نحوی از حجاب صحیح سر باز می‌زنید پس جز یکی از این دو نتیجەی تلخ را در پی نخواهد داشت :
یا اینکه از شما تقلید نموده و هنگامی که مکلف شد، حجاب صحیح را رعایت نکرده که با این کار گناه خودتان و تمامی آن دخترانی که از شما متأثر شدەاند را بر دوش خواهید کشید.
یا اینکه الگو بودن را در نزد این دختر از دست می‌دهید و دیگر سخنان شما تاثیری بر آنان نخواهد داشت و بلکه از شما چند شخصیتی را می‌آموزد؛ چرا که از طرفی اشعار محبت خدا و پیامبرش را بدانان یاد می‌دهید و آنان را به خواندن کتابِ الله که امر و نهی و امیداری در آن موجود است، سپس سر باز زدن از فرمان الله را از شما مشاهده میکنند.
آیا این حجم از چند شخصیتی و نفاقی که در جوامعان هست کافی نیست؟! آیا می‌خواهید آن را به پسران و دخترانمان از همین ابتدای تربیت‌شان بیاموزید؟!
هنگامی‌که حجاب شرعی را ترک می‌کنید مشکل تنها در حد یک سرپیچی از فرمان الله نیست، بلکه مصیبت بزرگ‌تر، آثار تربیتی و روحی است که بر دختران خردسالی که در اطراف شما هستند بر جای می‌گذارید.
شما از همان لحظەای که تصمیم گرفتید مربی باشید، تمامی رفتارهایتان زیر ذرەبین است! در اطراف شما دەها چشمِ کوچک مشغول هستند و رفتارهایتان را به دقت زیر نظر دارند و تناقض‌های موجود در آن را کشف میکنند.
مربیان گرامی، در دستان شما همان نسلی است که امید بستەایم که آنان تغییر را ایجاد کنند و به ذلت و غفلتی که امت ما در آن غوطەور است پایان دهند.
از شما خواهشمندیم بزرگی این امانتی که به شما سپرده شده است را همواره در ذهن داشته باشید.
