دسته: دسته‌بندی نشده

استناد به سخنان مولوی یا مولوی ها حجت مطلق نیست

کاتب: براهندک بلوچ

آنچه بین تمام مسلمین مشترک است «قرآن» و سپس احادیث صحیح رسول الله صلی الله علیه وسلم است که عامل وحدت بخش میان مسلمین هستند اما گروهی با استناد به اقوال متضاد خطبای مساجد و «بعضی» از علما در مسیر تفرق بیشتر مسلمین قدم برمیدارند.

اینها می‌گویند: گناه ما چیست؟ ما تنها اقوال علما را نقل کرده‌ایم! و چون اقوال این اشخاص هم متضاد هستند عمل به این سخنان را به بهانه ی «اجتهادی‌بودن» برای هر کسی که دوست داشته باشد جایز می دانند.

اولاً از کی وجود قول عالمی در یک مسئله، آن را پذیرفتنی کرده است؟ از سلف نقل شده است: «لو أخذت برخصة كل عالم اجتمع فيك الشر كله»، یعنی: اگر رخصت هر عالمی را بگیری، همه‌ی شرور در تو جمع خواهد شد! همچنین امام ابن عبدالبر در جامع بیان العلم وفضله (2/922) فرموده است: «الاختلاف ليس بحجة عند أحد علمته من فقهاء الأمة»، یعنی: احدی از فقهای امت را نمی‌شناسم که اختلاف را حجت بدانند!

پس اگر بعضی از علما سخنی خلاف قرآن، سنت یا اجماع داشته باشند پذیرفته نمی‌شود و اختلاف آنها بر حق ترجیح داده نمی‌شود و این اصل کلی است!

اگر یک مولوی از مرتدین بهائی حمایت می کند یا از لائیکها و سکولاریستها در مناصب مختلف حکومتی دارالاسلام حمایت می کند سخن این مولوی مساله ای اجتهادی نیست بلکه سخنی بر خلاف اصول آشکار و مورد پذیرش اسلامی است و سخنش هیچ ارزشی ندارد.

کسی حق ندارد این سخنان مخالف شریعت این مولوی را یک رای در برابر سایر آراء اسلامی بداند و بگوید در این مسائل اختلافی نباید وارد شد.

مسائل اختلافی مسائلی بین مذاهب اسلامی هستند که از آیات و احادیث صحیح رسول الله صلی الله علیه وسلم در امور فرعی اجتهادات و تاویلات مختلفی وجود دارد. مثل تاویلات مختلف میان حنفی ها و زیدی ها و شافعی ها و مالکی ها و جعفری ها و حنبلی ها.

ما به مختصات تمام مذاهب شیعی و سنی احترام می گذاریم و برهزاران مشترکاتی که با هم داریم تمرکز می کنیم اما این به این معنی نیست که با انحرافاتی آشکار که در میان تمام مذاهب اسلامی انحراف است کنار بیائیم و در برابر آن سکوت کنیم.

به عنوان مثال ذکری ها یا بهائی هایی که ابتدا مسلمان بوده اند و بعد ادعای دین جدید و پیامبری جدید و کتابهایی جدید دارند در تمام مذاهب اسلامی مرتد محسوب می شوند و در جامعه ی اسلامی مثل پیروان مسلیمه ی کذاب با آنها برخورد می شود، حالا اگر یک مولوی بیاید و برای این ذکری ها و  بهائی ها حقوقی همچون سایر مسلمین قائل شود بر اساس تمام مذاهب اسلامی دچار انحراف شده است و نباید در برابر این انحراف سکوت کرد.

سکولاریستها و ذکری ها و بهائی ها اصل اسلام و قوانین الله را هدف گرفته اند نه اینکه پیرو اجتهادی خاص از اسلام باشند.

پس باید با احتیاط با سخنان مختلف و متضاد مولوی ها برخورد کرد.

فتوای صحابه و اهل علم در کافر بودن ترک کننده ی نماز

به قلم: مولوی نذیر احمد بلوچ

به دلیل دوری بسیاری از مولوی ها از الدله الفقه امام ابوحنیفه و کنار زدن بسیاری از آیات و  احادیث و اقوال صحابه ما شاهد انحرافات آشکاری در میان قوم حنفی مذهب خود هستیم که یکی از آنها ترک کردن نماز و سهل انگاری در برابر ترک کننده نماز است.

در این زمینه به ذکر چند قول می پردازیم تا بدانیم که ترک کردن نماز چه جرم بزرگی است:

• عن بريدة قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: « العهدُ الّذي بيننا وبينَهمْ الصلاةُ ، فمَنْ تركَها فقدْ كفَرَ.[1]

امام احمد بن حنبل می گوید: کسی که نماز نمی خواند؛ کافر و مرتد است و اگر توبه نکند و نماز نخواند؛ باید گشته شود و اعدام گردد، و امام مالک و امام شافعی می گویند: کسی که نماز نمی خواند فاسق است و کافر نیست، ولی اگر توبه نکند و نماز نخواند، باید کشته شود، و این حدّی است که در حق کسی که نماز نمی خواند باید اجرا شود، و امام ابوحنیفه می گوید: کسی که نماز نمی خواند فاسق است و اگر توبه نکند باید تنبیه و زندانی شود تا اینکه توبه کند و نماز بخواند.

حالا دیدگاه این ائمه در مورد جایگاه حدیث چیست؟  

• أبو حنيفة : “ما جاء عن النبي صلى الله عليه وسلم فعلى الرأس و العين “
• مالك :”ما من أحد إلا و يؤخذ من قوله ويرد إلا صاحب هذا القبر ” و أشار بيده إلى قبر النبي صلى الله عليه وسلم
• الشافعي : “إذا صح الحديث فهو مذهبي “
• أحمد :” لا تقلدني ، ولا تقلد مالكًا ، ولا الشافعي ، ولا الأوزاعي ، ولا الثوري ، وخذ من حيث أخذوا “

پس رای 4 مذهب بر احادیث صحیح است.

• عمر بن الخطاب رضي الله عنه میفرمایند:  اسلام ندارد کسی که نماز نمي خواند![2]
• عبدالله بن شقیق رضی الله عنه می‌فرماید: اصحاب رسول الله ترک هیچ عملی را جزء نماز کفر نمی‌دانستند.[3]

اگر این حکم در مورد تارک نماز را بیان کنی ممکن است به انواع تهمتها متهمت کنند اما صلاح ما در پیروی از حق و شریعت است.امام شافعی رحمه الله می فرماید: راهی برای در امان ماندن از [آزار] مردم نیست،بنابر این ببین صلاحت در چیست، همان را بگیر[4].

بیماری ترک نماز مثل سایر بیماری ها تنها با شریعت درمان می شود نه سخنان بشر.

---

[1]  رواه صحیح الترمذي 2621 وصحیح النسائي 462 وصحیح ابن ماجه 891

[2] رواه المروزي فی قدرالصلاة (879)/2)

[3]  ترمذی ۲۶۲۲، تعظیم قدر الصلاة ص۹۴۸

[4]  سیر أعلام النبلاء: ٥٢/١٠

زمانی که در دارالاسلام «اهل جماعت» هستی فقط کافی است توانائی های خود را بشناسی

به قلم: محمد اسامه

در دارالاسلام ایران به تعداد تمام استعدادها و توانائی ها می توان انجمنهای مردم نهاد فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی و … تشکیل داد و در تمام شوراهای مختلف به اندازه ی تخصصی که داری عضو شوی و فعالیت کنی.

در اینجا نگاه کن که در چه چیزی توانائی داری و دقت داشته باش:

حسان بن ثابت رضی الله عنه نمی‌توانست به زیبایی، اذان بگوید چرا که بلال حبشی نبود

و

بلال حبشی رضی الله عنه نمی‌توانست فرمانده‌ای بی‌نظیر باشد چون خالد بن ولید نبود

و

خالد بن ولید رضی الله عنه نمی‌توانست در مسئله ارث فتوا بدهد چرا که زید بن ثابت نبود

اما

همگی آنان به امتشان خدمت کردند و بر عزت آن افزودند

پس

با هر امکانات، استعداد و توانایی که داری گامی برای یاری امت خود بردار.

این یعنی خدمت به اندازه ی توانائی و استعداد و حرکت تدریجی و سیتماتیک کل اعضای جامعه.

در این صورت عمل بر اساس این قاعده و اصل و طی کردن این مسیر با آنکه ممکن است زمانبر و پرمشقت باشد اما با مشخص بودن مسیر حرکت و هدف و مقصد، تحمل صبر بر اساس «إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ ۚ» (هود/88) قابل پذیرش است و الله تعالی نیز بر اساس توانائی و وسعت ما از ما تکلیف می خواهد «لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۚ» (بقره/286).

تجربیاتی زنده از حکومتداری معاصر: امارت اسلامی افغانستان و جنبش اسلامی حماس فلسطین (2)

کاتب: دکتر أدهم شرقاوی

ترجمه:  دکتر امید حبیبی

تجربه حماس در غزه نیز تجربه شگفت انگیزی است و می‌تواند به شما بگوید که اسلام بزرگ در عصر حاکمیت چه می‌تواند بکند!

ائتلاف ارتش‌های عربی ما بیش از ۶ روز در مقابل صهیونیست‌ها دوام نیاوردند؛ در حالی که قسام ۱۳۰ روز است که روی پای خود ایستاده و با سلاح‌هایی مورد اصابت قرار گرفته است که نه تنها کشورها را فرو می‌ریزد، بلکه امپراتوری‌ها را نیز از هم می‌پاشد!

در حالی که غزه هیچ یک از ظرفیت‌های کشورهای ما را ندارد: نه نفت، نه طلا، نه بندر و نه فرودگاه، غزه دارای دین واقعی و اراده‌ای خالصانه است!

ماشین کشتار رژیم صهیونیستی همیشه تانک مرکاوا را ستایش کرده است که چندین دهه در برابر تمام سلاح‌های ضد زره دنیا مقاوم بوده است! بعد آن‌هایی که سال‌ها در محاصره بودند و از منابع و مواد اولیه محروم بودند، آمدند موشک الیاسین ۱۰۵ را ساختند و استحکام تانک مرکاوا و غرور رژیم صهیونیستی را به حقارت کشاندند!

کدامیک از کشورهای ما سلاح‌های خود را با وجود منابع فراوان، تولید می‌کند؟

پاسخ: هیچکدام!

نه به این دلیل که نمی‌توانیم، بلکه به این دلیل که ممنوع است!

دست‌درازی کردن به هر چیزی که بتواند توازن قوا را بر هم بزند، خط قرمز غرب و موضوعی غیرقانونی‌ست! باید به مقروض بودن، خریدن سلاح و نداشتن آزادی استفاده از آن، ادامه دهید!

شما باید متقاعد شده باشید که اسلام اصلاً شایسته حکومت نیست و کسانی که به دنبال تغییر قواعد بازی هستند، تروریست‌ها و عقب‌ماندگانی بیش نیستند و مسئول تمامِ آن چیزی هستند که کشور ما به آن تبدیل شده است، آن‌ها اسلام را از قدرت منع می‌کنند و مردم این کشورها را مسبب بدبختی‌های‌ خود معرفی می‌کنند.

طالبان در دو سال و نیم یک معجزه خلق کرد، در حالی که مشکلات اقتصادی در سیستم های اطراف ما که ده‌ها سال قدمت دارند، همچنان بدتر می‌شود! و حماس در منطقه‌ای کوچک و محاصره شده با سرمایه‌ای بسیار کمتر از سرمایه‌های ما یک معجزه‌ آفرید؛ ارتشی باشکوه، با ایمان، صبور، استوار با مخفیگاه‌هایی برای مقاومت، که قبل از آن که جهان را شگفت زده کند ما را شگفت زده کرد!

این اسلامِ بزرگ وقتی حکومت می کند، آباد می‌سازد.

تجربیاتی زنده از حکومتداری معاصر: امارت اسلامی افغانستان و جنبش اسلامی حماس فلسطین (1)

کاتب: دکتر أدهم شرقاوی

ترجمه:  دکتر امید حبیبی

افغانستان دو روز  پیش و تنها در دو سال و نیم، از زمان بازگشت طالبان به حکومت! با اعلام بازپرداخت آخرین وام بین‌المللی خود به کشوری بدون بدهی خارجی تبدیل شد!

برای دهه‌ها، ماشین رسانه‌‌ی سرمایه‌داری غربی و عربی، آن‌ها را به‌عنوان عده‌ای وحشی‌ و اوباش به تصویر می‌کشید که در غارها زندگی می‌کنند و هیچ بهره‌ای از دانش سیاست، اقتصاد و آموزش ندارند! طوری آن‌ها را به تصویر می‌کشیدند که انگار حتی از وجود عقل بی‌بهره‌اند و تنها از دریچه‌ی نبرد مسلحانه و سلاح خود فکر می‌کنند!

و شما باید داستان‌های این رسانه‌ها را باور کنید، در غیر این صورت حامی تروریسم خواهید بود، حتی اگر داستان آن‌ها شکننده‌تر از یک تکه بیسکویت در یک فنجان چای باشد!

گویی که غربی‌ها واقعاً متمدن و حامل پیامی مهم هستند، می‌توانند کشوری را اشغال کنند، دولتش را سرنگون سازند، مردمش را بکشند یا آواره نمایند، ثروتش را به تاراج ببرند و یک نظام وحشیانه را سر کار بیاورند که به آن‌ها در انجام این امور کمک کند!

اما کسی که سلاح به دست می‌گیرد و برای دفاع از خاک و ناموس و دین خود می‌جنگد، تروریست و عقب‌مانده است!

غرب حقیقتاً از مساجد نمی‌ترسد، حتی اگر در پشت‌بام هر خانه‌ای مسجدی ساخته شود! غرب از اینکه اسلام دولت و حکومت داشته باشد وحشت دارد؛ زیرا در آن صورت مسلمانان از فرش به عرش می‌رسند! از گله‌های رام شده با چوب، به گرگ‌هایی دارای دندان و چنگال‌های تیز بدل می‌شوند که قادر به جنگ و دفاع هستند!

وقتی به اسلام مجال داده شود که با عدالت و اعتدال و درک صحیح خود حکومت کند، آبادی و سرزندگی به بار می‌آورد!

شما می‌توانید اقتصاد امروز افغانستان را که یوغ بدهی را از سرش انداخته و پوست بانک جهانی را پاره کرده است با اقتصاد مصر و اردن و لبنان و سوریه و عراق مقایسه کنید!

مصری که در زمان یوسف علیه‌السلام دنیا را سیر می‌کرد، مردمش هوس گوشت می‌کنند (اما یافت نمی‌شود!) مصری که فقط با کاشت گندم در حاشیه‌ی نیل، از قدرت‌های بزرگِ زمان شد.

ما هیچ وقت کمبود منابع نداشته‌ایم و کشورهای مسلمان ثروتمندترین کشورها از نظر منابع هستند، کمبود ما در وجود کشوری است که تحت حاکمیت و اراده‌ی اسلام اداره شود، نه کشوری که مردمش مسلمان هستند، اما قوانینش وارداتی است، پرچم‌اش اسیر است و اقتصادش برده‌ی بانک جهانی‌ست.

سینمای مصر، افراد مذهبی را به عنوان یک مشت تروریست احمق برای ما به تصویر کشیده است، و «عادل امام» سینماگر مصری زمانی که در ذهن ما این کلیشه را جا می‌انداخت که دینداری و عقب‌ماندگی دو روی یک سکه هستند، ما را بسیار می‌خنداند!

تئاتر سوری، مذهبی‌ها را درویش و اهل دعای دسته‌جمعی، که مکان ایده‌آل آن‌ها در گوشه و کنار تکیه‌ها و خانقاه‌هاست، نشان می‌داد! اما در مورد حکومت، این کار افراد شایسته‌ی خود را دارد!

این وضعیت امروز ماست، دهه‌ها پس از حذف اسلام از قدرت! نتیجه چیست؟ نه اقتصاد، نه آموزش، نه قدرت نظامی!

صوفیه و تصوف به زبان ساده

به قلم:  نذیر احمد بارکزایى

تصوّف فرقه ای بود که در دنیای اسلام در قرن سوم هجری ظهور پیدا کرد و منتشر شد. جریان تصوّف در ابتدا به صورت گرایش ها و تمایلات فردی ای بود که به علت فراخی نعمت برای انسان به سوی زهد و پارسایی و افراط در عبادت فرا می خواند، بعدها این گرایش ها و تمایلات پیشرفت و تکامل یافت تا اینکه به روش ها و شیوه هایی مهم و معروف به نام صوفیه تبدیل شد.

شیوه و منهج تصوّف بدین گونه بود که برای رسیدن به معرفت و شناخت الله متعال به روشی غیر از قرآن و سنت پیامبر ﷺ عمل می نمود تا بدانجا که از مسیر و چهارچوب اصلی خود خارج شد و روش و منهج آنهـا با فلسفه ها و افکار شرک آمیز هندی، فارسی و یونانی در هم آمیخت.

 نکته قابل ذکر این است که تفاوتهای اساسی بین دو مفهوم زهد و تصوّف وجود دارد که مهم ترین آنها عبارتند از : زهد چیزی است که بدان امر شده است حال آنکه تصوّف فاصله گرفتن و دوری از منهج و شیوه ی حق است، همان شیوه و منهجـی که اهل سنت و جماعت بر آن هستند.

برخی از جماعت صوفیه بر اساس فقه یکی از مذاهب اسلامی عمل می کنند و یکی از پیروان آن مذهب محسوب می شوند اما عده ی زیادی از آنها دچار بدعتهای کفرآمیزی گشته اند،جماعتی اندک از صوفیان نیز هستند که گمراه گشته و به بی راهه رفته اند، ولی از شرک و کفر مصون مانده اند و در واقع آنها مرتكب بدعت هایی گشته اند که به حد شرک نرسیده است.

برخی از گفته ها و سخنان علمای تصوف:بایزید بسطامی می گوید : « سبحانــي ما أعظم شأنـي : پاک و منزه مـنـم و چه بلند مرتبه جایگاهی است من دارم»[1]

ابن عربی می گوید : « فيحمدني و أحمده و يعبدنـي و أعبــده : او من را ستایش کرده و من او را ستایش میکنم و او مرا پرستش کرده و من هم او را پرستش می نمایم»[2]

امام شافعی رحمه الله در مورد آن دسته از صوفی هایی که از منهج صحیح اسلامی منحرف شده اند می گوید :

• اگر کسی در اوّل روز صوفی شود، هنوز ظهر آن روز نرسیده که وی احمق و نادان گشته است (تلبیس ابلیس)
• همچنین می گوید: هرکس چهل روز با یکی از صوفیان بنشیند و ملازم او باشد، هرگز عقلش به او باز نمی گردد.
•  همچنین می فرماید : شهر بغداد را ترک نمودم و چیزی را آنجا یافتم، زنادقه (صوفیان) چیزی را در آنجا اختراع کرده بودند و آن را تغبیر (سماع) نامیده بودند و بوسیله آن مـــردم را از قرآن باز می داشتند.

---

[1]  مصرع التصوف، ص ٢٦٠

[2] هذه هي الصوفية، ص ٤٠

لگورهای سکولار بلوچ: ملی گرائی کدامتان صحیح است؟

لگورهای سکولار بلوچ: ملی گرائی کدامتان صحیح است؟

کاتب: بالاچ عُمَرزهی

دارودسته ی منافقین به رهبری عبدالله بن سبا که مسجد ضرار را به عنوان پایگاهی جهت ضربه زدن به مومنین و قانون شریعت الله تاسیس کرده بودند به خاطر اختلاف فکری آنها با مومنین بود، گروه خوارج اهل تاویل هم که بر علیه خلافت عثمان بن عفان رضی الله عنه شورش کردند و نه تنها عثمان بلکه علی را نیز به قتل رساندند باز به خاطر اختلاف فکری آنها با مومنین بود.

وجود اختلاف فکری امری عادی است به همین دلیل الله جل جلاله شورا را جهت سازماندهی و جمع کردن آراء مختلف امر کرده است و می فرماید:  وَالَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (شوری:38)

اما این فرقه های صدر اسلام تابع شورا نبودند و نمی خواستند تابع شورا شوند به همین دلیل مسیر تفرق را انتخاب کردند.

کسی که از شورا فراری است یعنی در زمینه ی فکری ضعیف است و از فکر مخالف می ترسد به همین دلیل نه تنها وارد شورا نمی شود بلکه اگر توانش را داشته باشد دست به خشونت هم می زند.

به دنبال این فرقه های اسلامی صدها فرقه ی دیگر در طول تاریخ به وجود آمدند و دارودسته ی منافقین هم ضرارها و فرقه های غالیانه ی مختلفی تولید کردند و حتی کار را به جائی رساندند که کلاً مسلمین را از اسلام خارج کردند ، مثل یزیدی ها و علی اللهی ها و ذگری های بلوچ.

در کنار اینها و در عصر حاضر، برای عده ای از منافقین آشکار شده، تفکرات سکولاریستی جایگزین تفکرات قدیمی شد؛ اینها با تولید تفرق و جنگهای داخلی میان مسلمین و سست و بی ابهت کردن فراگیر مسلمین چنان ضربه ای به اتحاد اسلامی میان مسلمین زده اند که در طول تاریخ هیچ فرقه ای چنین ضربه ای نزده است.

این سکولاریستها که مدتی کمونیسم و سپس سوسیال دموکراسی و در نهایت لیبرالیسم غربی را تبلیغ می کرده اند تماماً نوعی قومیت گرائی را نیز چاشتی شعارهای اقتصادی و … خود کرده اند و به این شکل قوم و قبیله ای را با این شعارهای عامه پسند با خود بر علیه سایر اقوام همسایه همراه کرده اند.

 اینها حتی اگر مثل سکولاریستهای ناسیونال سوسیالیست بعث عراق و بعث سوریه صاحب یک حاکمیت شوند باز با هم متحد نمی شوند و به خاطر مسائل قومیتی در برابر هم قرار می گیرند و به دشمنان همدیگر در ضربه زدن به هم کمک می کنند چنانچه بعث سوریه در جنگ ایران با بعث عراق در کنار ایران ایستاد و تا کنون متحد ایران باقی مانده است.

این سکولارهای لگور قوم گرا از یکسو خودشان را در چارچوب مرزهای تولید شده توسط سکولاریستهای جهانی انگلیسی و فرانسوی محدود کرده اند، در عین حال چنان برای زبان و نژاد تبلیغ می کنند که نیازمند نقشه ای اختراعی جدید می شوند که هرگز در طول تاریخ وجود نداشته است و برای امری دست نیافتنی تلاش می کنند که خودشان هم با اینهمه حزب و گروه متضاد و مخالف ظرفیت و توان رسیدن به آن را دارند.

این لگورهای سرگردان سکولار و قوم گرا از یکطرف با احزاب سکولار هم زبان و هم نژاد خود درگیرند، از سوی دیگر با مرزهای ساختگی و حکومت مرکزی درگیرند، دسته ای از این لگورها هم از نوعی مرکز گرائی و سازش با حاکمیت مرکزی صحبت می کنند و…

کلاً مردم را چند دسته و متفرق و ضد هم کرده اند و همه می گویند قوم بلوچ و ملی گرائی و مشخص نیست ملی گرائی کدامیک اصل و کدامیک تقلبی است، اما همگی در کمال تعجب در برابر قوانین شریعت الله و هر کسی که خواهان تشکیل جامعه ای اسلامی باشد می ایستند و حتی در کمال بی حیایی اسلام را عامل تفرق معرفی می کنند!

حکم ریش در چهار مذهب اهل سنت و جماعت چیه؟

به قلم: محمد اسامه

1. مذهب حنفی

«یَحْرُمُ عَلَى الرَّجُلِ قَطْعُ لِحْیَتِهِ»«بر مرد حرام که ریشش را قطع نماید» (الدر المختار وحاشیة ابن عابدین(رد المحتار) (6/407)

• مذهب مالکی

 «وَیَحْرُمُ عَلَى الرَّجُلِ حَلْقُ اللِّحْیَةِ» «و برای مرد حرام است که ریشش را بتراشد» (منح الجلیل شرح مختصر خلیل (1/82))

• مذهب شافعی

امام شافعی در کتاب ( الأم ) صریحا بیان بر تحریم تراشیدن ریش دارند ، اگر چه بعضی از علمای شافعی آن را مکروه دانسته اند ، اما باید گفت که با درنظر داشت احادیث صریح و واضح نمیتوان این نهی شدید را حمل بر کراهیت نمود ، بلکه مشخص است که تحریم است.

• مذهب حنبلی

 ابن تیمیه حنبلی مذهب میگوید :

«اما تراشیدن ریش مثل تراشیدن موی سر زن میباشد ، حتی بد تر ازاین تراشیدن موس سر زن است ، چراکه تراشیدن ریش مُثله بوده و ازآن نهی شده و حرام میباشد» (شرح عمدة الفقه لابن تیمیة – من كتاب الطهارة والحج (1/236))

نکته:

اگرعلما بر سر اباحه و حرمت امری اختلاف داشتند طبق مذهب امام شافعی ترک آن افضل و اولاتر است بنابراین از انجا که در مورد تراشدین ریش بین علماء اختلاف نظر وجود دارد مذهب شافعی بر آن است که  ریش تراشیده نشود و کسانی که مردم را به ان ترغیب می کنند  برخلاف مذهب شافعی عمل کرده اند.

اشتیاق دیدار رسول الله صلی الله علیه وسلم

به قلم: انور دهواری

گاهی که دنیا دلتنگم میکند.

و آنگاه که مردم با نگاه ها و حرفهایشان

بر تمام وجودم زخم میزنند.

من در گوشه ای از زندگی ام توقف میکنم.

و آنوقت به تو و رنج ها و زخم هایی

فکر میکنم که بر روح و قلب مبارکت زدند.

با خود میگویم مگر میشود تو در این دنیا رنج بکشی و عذابت دهند و من انتظار آسایش و راحتی، گاهی ایمانم را متزلزل کند.

اصلا مگر میشود ادعای حب تو را فریاد بزنم اما اثری از تو و از اخلاق والایت در من دیده نشود.

گاهی که در خلوتهایم اشک میریزم،قطره های

اشکم را تقسیم میکنم.

اشکی برای شوق دیدار آن چهره ی سراسر آرامشت میگذارم و اشکی بر حال قلبم که دنیا و آرزوهای دورش گاهی چنان سختش میکند که حس میکنم دنیا بر سرم آوار شده است.

اکنون در میان شوق رسیدن و ترس نرسیدن قرار گرفته ام.

و نمیدانم قلبم و گناهانم مرا به سوی کجا سوق میدهند.

اما من دلخوش به همین اشکهایی هستم که گاهی در میان انبوهی از ترس ها و شرمندگی ها قلبم را مملؤ از محبت تو و امید به بخشش

پروردگارم میکند.

یا رسول اللهﷺ‌

اشتیاق دیدار الله و ملاقات تو زیباترین نسیمی است که در میان حرارت دنیا و شکستن هایش بر قلبم و جانم می وزد.

میزان فساد نجدیت چشم سفید آل سعود را ندیدی؟

کاتب: مُلا نور احمد (کوټه)

از ابتدا تا روز قیامت دعوت تمام پیامبران این بوده است که مردم را به بندگی یک معبود دعوت نموده و از بندگی طاغوت منع سازند، طوری که الله تعالی میفرماید: {وَلَقَدۡ بَعَثۡنَا فِي كُلِّ أُمَّةٖ رَّسُولًا أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱجۡتَنِبُواْ ٱلطَّٰغُوتَۖ}یقیناً ما در هر امتی، پیامبری را (با این پیام) برانگیختیم (فرستادیم) که: «الله یکتا را عبادت کنید و از طاغوت دوری کنید».

اما حال دسته ای به نام نجدی در لباس سلفیت و فرزندان نسبی بلعام بنام علماء را می بینی که مردم را به بندگی طاغوت دعوت کرده و از بندگی الله تعالی منع می‌سازند ولی باز هم خود را وارثین انبیاء و حق‌پرست می‌دانند.

بعضی شان کار را به جایی رسانده اند که به نفع رژیم صهیونیستی و ضربه زدن به جهاد مومنین فلسطین فتوا می دهند، بعضی مردم را بنام “خوارج و رافضی” به جنگ با آن مجاهدینِ تشویق می‌کنند، که در زمین شریعت را نافذ می‌سازند.

بعضی شان مردم را به‌جای امت اسلامی به دفاع از منافع حکومتهای دست نشانده و آمریکا و ارزش های جاهلی قومیت گرائی و ملی تشویق می‌کنند، اگرچه با این، امت اسلامی از بین هم برود.

و بعضی شان اینقدر چشم سفید هستند که در کنار آمریکا و صهیونیستها و دعوت به‌سوی وطنیت، انتخابات و دموکراسی، شرعی دانستن حاکمان تنفیذ کننده قوانین وضعی، و همکاری با ارتش های این طاغوتها و برادر دانستن بندگان طاغوت را هم منهج صحابه، تابعین و سلف صالح می‌دانند، إنا لله وإنا إلیه راجعون.

اگر عده ای به ماهیت نجدیت پی نبرده باشند طوفان الاقصی چهره حقیقی این تفکر مخرب را به آنها نشان داد اگر دارای گوشی شنوا و چشمی بینا و قلبی حق طلب باشند و بر چشم و گوش و قلب آنها مهر نخورده باشد.