جنگ مسلحانه ی ملی گراهای سکولار بلوچ و غیر بلوچ و گروههای اسلامی اهل تفرق قتال الفتنه است نه جهاد فی سبیل الله
به قلم: سید محمد رخشانی بادینی
منظور ما از گروههای اهل تفرق اسلامی گروههای مرتد کمونیست ملی گرا مثل مچاران یا مزاران ارتش آزادیبخش نیست بلکه مسلمین اهل نماز و روزه « وإن صلَّى وصامَ» و مسلمان و به قول رسول الله صلی الله علیه وسلم: «هُمْ مِنْ جِلْدَتِنَا، وَيَتَكَلَّمُونَ بِأَلْسِنَتِنَا» هستند یعنی از خودمان حنفی مذهب و اهل سنت هستند و با همین آیات و احادیث و زبان دینی خودمان صحبت می کنند اما اموری شایسته را با اموری ناشایسته و غیر شرعی مخلوط کرده اند و از راهنمائی هائی غیر از راهنمائی های رسول الله صلی الله علیه وسلم استفاده می کنند «قَوْمٌ يَهْدُونَ بِغَيْرِ هَدْيِي، تَعْرِفُ مِنْهُمْ وَتُنْكِرُ» و اینگونه با ترک راهنمائی های رسول الله صلی الله علیه وسلم و چنگ زدن به بدعت فرقه گرائی و ریختن به ناحق خون انسانها و طی کردن مسیر انحرافی، مومنین را به جهنم دعوت می کنند؛ چون الله تعالی هرگز از خون به ناحق ریخته شده گذشت نمی کند، این به اضافه ی دهها جرم دیگری که این فرقه ها و گروهها مرتکب می شوند شخص را مستحق عذاب دیدن در جهنم به اندازه ی جرمش می کند « دُعَاةٌ عَلَى أَبْوَابِ جَهَنَّمَ، مَنْ أَجَابَهُمْ إِلَيْهَا قَذَفُوهُ فِيهَا» به همین دلیل اگر راهی برای ملحق شدن به جماعت مسلمانان و رهبر آنها «تَلْزَمُ جَمَاعَةَ المُسْلِمِينَ وَإِمَامَهُمْ» پیدا نکرده ای «فَاعْتَزِلْ تِلْكَ الفِرَقَ كُلَّهَا» [1] ازتمام گروه ها و فرقه ها دوری کن، و خیال نکن فقط کفار و مرتدینی سکولار چون مچاران مسلمین را به سوی جهنم دعوت می کنند بلکه دعوتگرانی فرقه باز در میان مسلمین نیز وجود دارند که اگر به دعوتشان جواب مثبت دادی و به آن عمل کردی تو را به آتش جهنم راهنمائی می کنند.
پس عمل مقدس جهاد حکمی الهی است و خود شریعت به بیان ضوابط و چارچوب و تعریف آن پرداخته است؛ اما فرقه بازها در این مسیر نیستند، در کنار این مسلمین فرقه بازی که حق و باطل را با هم مخلوط کرده اند گروههای مسلح سکولار کمونیست یا سکولار ملی گرا و قوم پرست نیز وجود دارند که هویت خود را در چارچوب رنگ و نژاد و زبان و خاک تعریف کرده اند، جنگ مسلحانه ی اینها هم ربطی به جهاد فی سبیل الله ندارد.
هدف مجاهد از جهاد، اعلای کلمة الله و تحکیم شریعت آنهم در قالب یک جماعت واحد و به دور از فرقه بازی و گروه گرائی است، او به خاطر عمل به حکم پرودگار برای نجات مظلومان با دشمن می جنگد تا جامعه ای بهتر از جامعه ی جاهلی فعلی که وجود دارد را درست کند؛ اما یک جنگجوی فرقه باز و یک جنگجوی سکولار و مرتد ملی گرا نسبتی با تحکیم شریعت ندارد، او فقط می خواهد با آرزوهای خیالی و فریبنده بجنگد و هدفش فقط جنگیدن است صرفا برای سرزمین و نژاد و نکایه با دشمنش مقابله می کند. هر چند جامعه ای که بعد از این دشمنش به وجود بیاید جامعه ای کافرباشد که بر اسا قوانین کفری اداره شود و بسیار بدتر از این حاکمیتی که الان وجود دارد باشد.
مجاهد هیچ گاه راهکارها و سیاست های راهبردیِ مغایر با شرع اتخاذ نمی کند؛ اما یک مسلح به ظاهر اسلامگرا و یک سکولار مرتد ملی گرا احساسات بر او مسلط شده است و کورکورانه بر خلاف شریعت عمل می کند و علاوه از نژاد و خاک خط قرمز دیگری ندارد و در نهایت، تلاشهایش منجر به حاکمیتی سکولار می شود و تمام ایده های سیاسی مخالف با دین می تواند با ملی گرایی جمع شون هر چند در زبان چیز دیگری بگوید…
با آنکه در اسلام از فرقه بازی و قتال الفتنه توسط مسلمین نهی شده است همچنین صراحتا از جنگ های ملی گرایانه ممانعت شده است؛ رسول الله صلی الله علیه و سلم می فرمایند: «مَنْ قَاتَلَ تَحْتَ رايَةٍ عُمِّيَّةٍ يَغْضَبُ لِعَصَبَةٍ، أوْ يَدْعُو إلى عَصَبَةٍ، أوْ يَنْصُرُ عَصَبَةً، فَقُتِلَ، فقِتْلَةٌ جاهِلِيَّةٌ»(مسلم ۱۸۴۸) ترجمه: هرکس زير پرچم مجهولی بجنگد که خشم وی جهت تعصب قومی و قبیله ای است یا به آن دعوت می دهد یا آن را ياری می کند و در اين راه کشته شود، در مسیر جاهليت مرده است.
پس، همچنانکه قتال و جنگ مسلحانه ی فرقه های به ظاهر اسلامگرا هرگز جهاد فی سبیل الله نامیده نمی شود، هرگز نمی توان به یک سکولار مرتد ملی گرا نیز گفت: مجاهد، چون جهاد فی سبیل الله با ارتداد و عقاید سکولاریستی و ملی گرایی قابل جمع نیست.
[1] صحیح بخاری شریف 3606