نماز مسافر
به قلم: مولوی سید محمد رخشانی بادینی
الله متعال می فرماید : يُريدُ اللهُ بِكُم اليُسْرَ ولا يُريدُ بِكُمُ العُسْرَ (البقرة – ١٨٥)
« الله متعال آسایش شما را می خواهد و خواهان زحمت شما نیست.»
همچنین دین اسلام دین آسانی و سادگی است و الله متعال به هیچ کس جز به اندازه توانائیش تکلیف نمی کند و هیچ گاه بالاتر از میزان قدرت شخص از او وظائف و تکالیف نمی خواهد.
از آنجایی که در هنگام مسافرت احتمال مشقت و سختی وجود دارد، الله متعال در آن به دو امر اجازه داده است :
1⃣ قصر نماز: عبارت است از کوتاه نمودن نمازهای چهار رکعتی به دو رکعت. پس هنگام مسافرت فرد مسلمان می تواند، نمازهای ظهر و عصر و عشاء را به جای چهار رکعت آنها را قصر کند و به شکل دو رکعت بخواند.(نماز صبح و مغرب در سفر قصر نمی شوند و به همان منوال گذشته و همیشگی خوانده می شوند.)
قصر و کوتاه نمودن نماز در واقع نوعی تسهیل و راحتى الله متعال نسبت به بندگانش می باشد. مسافرت فرقی نمیکند چه نوع مسافرتی باشد؛ (مسافرت با ماشین هواپیما ،کشتی ،قطار، با حیوانات سواری و یا پیاده) هر نوع مسافرتی که باشد مادامی که گناه و معصیتی در آن نباشد، می توان نمازهای ٤ رکعتی را در آن قصر و کوتاه نمود.
2⃣ جمع و گردآوردن بین دو نماز: شخص مسافر جایز است که دو نماز را باهم در یک زمان جمع کند مانند جمع نمودن نماز ظهر و عصر باهم و همچنین نماز مغرب و عشاء باهم. آن دو نمازی که باهم جمع می شوند، باید در یک وقت مشخص و معین خوانده شوند و هرکدام جدای از دیگری، بلافاصله بعد از هم خوانده شوند، به عنوان مثال نماز ظهر خوانده شود و بلافاصله پس از آن نماز عصر خوانده شود، همچنین نماز مغرب خوانده شود، بعد نماز عشاء بلافاصله بعد از آن گزارده شود. جمع نمودن فقط مخصوص نمازهای ظهر و عصر باهم و مغرب و عشاء باهم می باشد و نمی توان به عنوان مثال نماز صبح و ظهر را باهم و یا عصر و مغرب را باهم جمع کرد و در یک زمان مشخص خواند.
