دسته: دسته‌بندی نشده

آن حس گناه و ترس و شرم از الله را بسیار دوست دارم

ارائه دهنده: ماهدیم بلوچ

16 ساله بودم و مدتی بود که عزمم را جزم کرده و با قلبی فاخر می‌گفتم: «من می‌خواهم محجبه شوم.»✨

 آن روزها کلاس نقاشی رنگ‌ روغن می‌رفتم و هنوز لباس مناسبی برای حجاب نداشتم. یک مانتو‌وشلوار مُدی پوشیدم و به کلاس رفتم. کلاس خیلی نزدیک خانه‌یمان بود.

بعد از یکی‌دوساعت کلاس تمام شد و بیرون منتظر برادرم شدم (که اکنون در بین ما نیست رحمه‌الله🤍) قرار بود با ماشین دنبالم بیاید. همان مسیر کوتاه تا منزل هم دوست نداشتم با آن لباس پیاده بروم. خیابانی که کلاسمان در آن‌جا بود عصرها شلوغ بود و محل دوردور بسیاری از جوانان.

بیرون کلاس با حس گناه منتظر برادرم بود، خودم را پشت ماشین‌ها قایم می‌کردم که کسی من را نبیند. دلم آشوب بود.

چند لحظه بعد برادرم آمد و سریع به داخل ماشین خزیدم.

بعد از حدود ۹ سال هنوز این خاطره برایم تداعی می‌شود و مشتاقانه مرورش می‌کنم. آن حس گناه و ترس و شرم از الله را بسیار دوست دارم.

وَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ (بقره: ۴۰) و تنها از من بترسید

راستش آن روزهای نخستین و حس‌های نابش مُسکن روزهای دلتنگی‌ام هستند. من آن زمان شجاعانه آدم دیگری شدم.

پ.ن: من تنهایی در شهری که مردمش شناخت بسیار ابتدایی از دین داشتند. مسیرم را غریبانه برگزیدم و هیچ حامی‌ای نداشتم. تمام اطرافیانم مخالف بودند و هستند. قصدم فقط اجتماع نیست، موضوع خانواده و نزدیکان است و نمی‌شود گفت که کار ساده‌ای است. این بیان نشان از غرور و خودبزرگ‌بینی من نیست بلکه می‌خواهم حجاب زنان در عصر حاضر ایران را کم نبینیم مخصوصا در شهرهایی دور از دینداری.

خواهران هم بدانند که :

1. حجاب دستور الله است نه پدر و مادر و حاکمیت
2. حجاب در سنین خاصی بر زنان فرض عین است نه فرض کفایه

پس با الله و روز قیامت خودت طرف هستی، مواظب باش فریبت ندهند.

ابتدا از خود سکولاریستها سپس از عقایدشان دوری کن

کاتب: مولوی سید محمد رخشانی بادینی

«سکولار» در ادبیات عرب و در اصطلاح شرعی یعنی «مشرک». یعنی کسی که آشکارا و واضح با زبان خودش می گوید الله این کارها را انجام می دهد و الله در این کارها حق دخالت ندارد و بخشی از این عقایدم را از الله گرفته ام اما این قوانین را نیز از الله نگرفته ام بلکه یا از گذشتگانم به من رسیده یا خودم آنها را درست کرده ام. به همین سادگی.

پس مشرک در طول تاریخ در برابر تمام پیامبران ایستاده و با آنکه اسمش عوض شده اما ماهیتش یکی است، مثل لوطی که الان اسمش شده دگرباش و رنگین کمانی و… ماهیت همان است اما اسمش عوض شده.

موضع مسلمین در برابر ای سکولاریستها در طول تاریخ یکسان بوده است.  ابراهیم خطاب به پدر و قوم سکولار خود می گوید: وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَأَدْعُو رَبِّي عَسَى أَلَّا أَكُونَ بِدُعَاء رَبِّي شَقِيّاً  (مريم: 48) و از شما و آنچه به جای الله می خوانید کناره گیری می کنم، و پروردگارم را می خوانم، امید است که در خواندن پروردگارم محروم نباشم.

رسول الله صلى الله عليه و سلم می فرماید: أنا بريءٌ مِن كُلِّ مُسْلِمٍ يُقِيمُ بَينَ أَظْهُرِالمُشْرِكِينَ.[1] من از هر مسلمانی که بین مشرکین اقامت می گزیند، بیزارم.

ابن قیم رحمه الله می فرماید: وَمَنَعَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنْ إِقَامَةِ الْمُسْلِمِ بَيْنَ الْمُشْرِكِينَ إِذَا قَدَرَ عَلَى الْهِجْرَةِ مِنْ بَيْنِهِمْ.[2] رسول الله صلى الله عليه وسلم از اقامت مسلمان بین مشرکین هنگامی که توان بر هجرت از بینشان را داشت منع نموده است.

الحمد لله امروز الله به مسلمانان عزت داده است و نعمت خودش را که دارالإسلام است بدانان بخشیده است و این همان حاکمیتی است که باذن الله به حکومت اسلامی بر منهاج نبوت ارتقاء پیدا خواهد کرد که شریعت و حکم الله در آن بر اساس یکی یا چند مذهب اسلامی حاکم است و پرچم جهاد با سگ روم آمریکا به عنوان سر افعی و رژیم خونخوار صهیونیستی را برافراشته است.

بر مسلمین لازم است که با تحمل سختی های اقتصادی و حتی امنیتی به سوی این دارالاسلام هجرت کنند و اگر در این دارالاسلام هستند به اندازه ی توان خود در تقویت آن کوشش کنند و از تمام احزاب سکولار و همچنین از تمام فرقه ها و فرقه بازهای به ظاهر اسلامگرا دوری کنند، چون تفرق باعث سستی و بی ابهتی و ضربه زدن به دارالاسلام می شود.

الله این دارالاسلام ایران و جبهه ی مقاومت تحت پوشش آن از یمن تا غزه قلب فلسطین را حفظ نماید و قدرتش را مستدام نماید و دشمنانش را ذلیل و خوار نماید و پشت بدخواهانش را بشکند الله قدرت را به مردانش بدهد که همه طواغیت روی زمین را ریشه کن کند.

---

[1]  شعيب الأرناؤوط، تخريج زاد المعاد 3/111 / الألباني، السلسلة الصحيحة 2/228

[2]  ابن القيم، زاد المعاد في هدي خير العباد، ج3  ص 111

اسلام پیروز است، خب، بعد از آن چه؟! تو کجا ایستاده ای؟

به قلم: دکتر إياد

به همراه هر خبری از اخبار جنگ علیه اسلام، کسانی را می‌یابی که اینچنین نظر دهی میکنند:

(اسلام حتماً پیروز است)…(پروردگار بر کار خود چیره است)…(هر چه تلاش نکند نمی‌توانند نور پروردگار را خاموش کنند)… درست است، و شکی در آن نیست و مژده هایی از احادیث صحیح وجود دارد که هنوز اتفاق نیافتاده تا که بگوییم این ها ربط به گذشته دارد و در انتظار غروب آفتاب اسلام باشیم، بلکه ما منتظر این مژده ها هستیم وحتماً پروردگار امر خودش را ظاهر می کند، و دشمنان اسلام و مکر کنندگان به زباله دان تاریخ می‌پیوندند، و پروردگار همه آنها را متراکم کرده و در داخل دوزخ می‌اندازد‌ و در این چیز حتی به اندازه چشم به هم زدن شک نداریم.

اما این اصل سؤال نیست! بلکه سؤال این است: من و تو و هر کس که این جمله ها را می‌گوید، ما کجا خواهیم بود یا فرزندان ما آن موقع کجا خواهند بود؟! در کشتی نجات «اهل جماعت» یا در راه و به سوی زباله دان تاریخ «اهل تفرق و اهل بدعت»؟! خیلی از ما اینچنین جملات خوشبینانه ای میگوییم، گویا که “مشکل او” با پیروزی اسلام حل می‌شود….

متأسف می‌شوم که به تو بگویم: چه بسا “مشکل تو” خود پیروزی اسلام باشد! چه بسا مشکل تو این باشد که تو یا فرزندانت در موقعیتی بحرانی و خطرناک قرار بگیرید، و خودت و فرزندانت را برای آن آماده نکرده باشی، و در آن هنگام در صف دشمنانی قرار بگیری که اسلام آنها را از سر راه پاک میکند!!

چه بسا بسیاری از ما جملات خوشبینانه می نویسیم و در راه رفتن به مسجد هستیم در حالی که فرزندانش یا کسانی که می تواند بر آنها تأثیر بگذارد در تاریکی و بی‌هوشی زندگی می‌کنند، و هر روز هویت اسلامی خود را (مانند پوست) از  بدن جدا می‌کنند، چه بسا عقل ها و قلب های خود را برای دشمنان اسلام گشوده‌اند تا آنها را از شهوات و شبهات و شک در دین و نفرت از احکام دین، پر کنند، روی موبایل ها یا در خیابان ها در کنار سگ‌هایی که به تقلید از غربی‌ها خریداری کرده‌اند!

از آتشفشان های خاموش که در قلب آنها هست و روز مبارزه شعله ور خواهد شد، برای من سخن نگو! مسأله شهوات و مستی هایی نیست که مانند داستان‌های توبه کنندگان ایمان عمیق، آنها را بتکاند و از بین ببرد! بلکه مبارزه به خود ایمان انتقال یافته و (این مبارزه) ایمان را در قلب آنها خفه و ریشه کن می کند، تا آنها را به اهرمی برای نابودی اسلام از داخل، و خنجرهایی از پشت سر، تبدیل کند.

بله؛ اسلام حتماً پیروز است، توسط عزت شخص عزیز «اهل جماعت» یا ذلت و خواری شخص ذلیل و خوار، اما سؤال این است: آنوقت ما و فرزندانمان در کدام یک از دو دسته خواهیم بود؟! در صف عزتمندان «اهل جماعت» یا ذلیلان؟! مؤمنان«اهل جماعت»  یا منافقان اهل تفرق و بدعت؟! صابران «اهل جماعت» یا سر خم کنندگان فرقه باز در برابر دشمنان اسلام؟! آیا فرزندانت جزو کسانی خواهد بود که محمد صلی الله علیه وسلم به آنها افتخار می‌کند یا برای تو حسرت خواهند بود، روزی که درک میکنی که آنها را بزرگ کرده بودی برای آتش جهنم؟!

نترس! دین پروردگار هیچ مشکلی ندارد چون “دین پروردگار است”! مشکل مشکل من و تو است تا تلاش بکنیم برای سوار شدن در کشتی آن، در روز پیروزی: يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ(١٥) ای مردم شما (همگی) نیازمند به خدائید؛ تنها خداوند است که بی‌نیاز و شایسته هر گونه حمد و ستایش است! إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ(١٦) اگر بخواهد شما را می‌برد و خلق جدیدی می‌آورد. وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ(١٧) و این برای خداوند مشکل نیست! ” (فاطر/15-17)

رحمت پروردگار بر سید قطب باد که فرمود: قسم به الله که نصرت و یاری بالای سرها می‌باشد، و منتظر کلمه “کُن” میباشد تا اتفاق بیافتد، خودتان را مشغول موعد و وقت نصرت و پیروزی نکنید، به موقیت و مکان خودتتان در بین حق و باطل مشغول باشید.

داستان بدهکاری که طلبکار شد

به قلم: انور دهواری

روزی مولوی عارفی در یکی از روستاهای خراسان زندگی می‌کرد.

مولوی در مزرعه کار می‌کرد که از روستای دوردستی پیکی با اسب آمد و گفت: در روستای بالا فلانی مرده است، حاضر شو برای دفن او با من برویم.

مولوی اسم آن متوفی را که شنید، به شاگرد طلبه خود گفت که با پیک برود. شاگرد طلبه رفت و بعد تدفین آن مرحوم برگشت.

پسر آن متوفی، شاگرد طلبه را آورد و در میدان روستا به مولوی با صدای بلند گفت:  ای مولوی، تو دیدی من مرد فقیری هستم به دفن پدر من نیامدی و شاگرد خود فرستادی.

کل روستا بیرون ریختند و شیخ سکوت کرد و درون خانه رفت.

شاگرد مولوی از این رفتار آن مرد ناراحت شد و درون خانه آمد و از مولوی جریان را پرسید:

مولوی گفت:  پسر آن مرد متوفی که در روستا داد زد و مرا متهم ساخت، یک سال پیش دو گوسفند از من خریده و به من بدهکار است. من از اینکه او با دیدنم از بدهی خود شرمنده نباشد، نرفتم تا چشم در چشم هم نشویم.

ولی او نه تنها قرض خود یادش رفت بلکه مرا به پو‌ل‌پرستی هم متهم کرد.

من به‌جای گناه او شرمنده شدم و خواستم بدانم، خدا از دست ما چه می‌کشد که ما گناه می‌کنیم ولی او شرمش می‌شود آبروی ما را بریزد. تازه به‌جای عذر‌خواهی از گناه، زبان به ناسپاسی هم می‌گشاییم.

گویند مولوی این راز به هیچ‌کس غیر شاگرد خود نگفت و در صبحی از غصه برای همیشه بیدار نشد.

کرم بین و لطف خداوندگار

گنه بنده کرده است و او شرمسار

آسان بودن مسلمان شدن و آسان شدن عمل نکردن به آن

به قلم: عبدالملک اربابی مکرانی

زمانی که مسلمین صدر اسلام را با مسلمین کنونی و حتی با بسیاری از مومنین اطراف خود مقایسه می کنیم به تفاوت عجیب و فرمول عجیبی دست پیدا می کنیم

• یاد مصعب فرزند عمیر راکه میکنیم….

وقتی مسلمان شد خانواده ثروتمندش همه امکانات را از او سلب کردند…چنانکه وقتی به شهادت رسید لباسش به اندازه ای نبود که بدنش را بپوشاند و پاهای او را با برگ پوشاندند….او قبل از اسلام چنان شیک می پوشید و عطر میزد که اگر از کوچه ای عبور می کرد بوی عطر خاصش را همگان می شناختند….

•  یاد خباب که میکنیم…

وقتی که مسلمان شد بدنش را بر روی گدازه های آتش قرار می دادند تا جایکه گدازه ها را، چربی کمرش خاموش میکرد….

• یاد بلال که میکنیم….

که هنوز هم فریاد احد احدش را زیر تازیانه ها و سنگ سنگین روی سینه اش در آفتاب داغ حجاز می شنوند…

• یاد سمیه که میکنیم…

آن زن پاک دامن که دست و پایش را برچهارپایان بستند و در جهت خلاف حرکت دادند ، صدای فریادش هنوز گوش تاریخ را می خراشد که تحت چنان فشاری جان به خالقش می سپارد….

اما امروزه چه آسان شده مسلمانی…

…و من نمازم به لطف شب بیداری پای فضای مجازی و .. و خواب شیرین قضا می شود…

شاید قدر دین را نمی دانم، قدرزیبایی های اسلام را نمی دانم ، لذت عبادت را درک نمی کنم…چون اسلام را در اولین روزهای تولدم بی هیچ زحمت و تحقیقی هدیه گرفتم …

 شاید اگر جاهلیت را به خوبی می شناختم و به خوبی کفر به طاغوت کرده بودم و بعد از کفر به طاغوت به الله ایمان آورده بودم و عبادتهایم را برای الله خالص می کردم … اینگونه نمازم قضا نمی شد…

…قرآنم…

بر لب طاقچه اسیر جلد و رحل نمی گشت و غریب واقع نمی گردید…

در حالی که این قرآن قانون زندگی و نقشه ی حرکت من در دنیا و رسیدن من به سعادت در قیامت است.

پس بیائید هم جاهلیت را خوب بشناسیم و هم کفر به طاغوت کنیم و سپس عبادتهایمان را برای الله خالص کنیم.

کفر به طاغوت یعنی کفر به کفار که بعد از شیطان و در میان انسانها بر اساس آیه 17 سوره حج 5 دسته هستند: یهودی ها و مندائیان و مسیحی ها و زرتشتی ها و سکولاریستها

عبادت هم یعنی امور: 1- عقیدتی 2- قلبی 3- زبانی 4- بدنی 5- مالی را مختص الله و قانون شریعت الله کردن.

کپی بیماری سکولارزده های کُردستان در میان بلوچها

به قلم: سید محمد رخشانی

ما در مورد قومیتهای شیعه مذهب ایران چیزی نمی گوئیم چون به اندازه ی کافی در میان آنها فعالینی دلسوز و اهل فن وجود دارند به همین دلیل تنها به دو قوم اهل سنت ایران یعنی کوردها و بلوچها می پردازیم.

بلوچهای سکولار از 80سال قبل حرکت ضد اسلامی خود را جهت فاسد کردن بلوچهای پاکستان شروع کرده اند اما به دلیل وجود علماء و فرهنگ غنی اسلامی واهل غیرت بودن بلوچها نتوانستند پیشرفت چندانی داشته باشند.

در میان کُردهای اهل سنت ایران هم از سال 1324ش تا کنون سکولاریستها فعالیت دارند اما تواسنته اند تاثیر به سزائی بر عقاید و افکار و رفتار و اخلاق بسیاری از کوردها داشته باشند؛ از زمانی که در یکی دو دهه ی گذشته سکولارهای بلوچ چون حبیب سربازی و بهمن و سایرن توانسته اند با احزاب سکولار کوردها ارتباط برقرار کنند و تبلیغات و جنگ روانی خود را طبق هدایت این احزاب سکولار و گروه رجوی و آل سعود به پیش ببرند توانسته اند عده ای از بلوچها را همچون عده ای از کوردها فاسد و منحرف کنند.   

در بلوچستان پاکستان علماء تمام نقشه و ترفندهای سکولاریستهای خارجی و بومی را با سخنان صریحشان برملا می‌کرند و اجازه نمی‌دادند که مغرضان و پرورش یافتگان مکتب سکولاریسم به عقیده و فرهنگ و حیاء و آبروی بلوچهای مسلمان بتازند.

متأسفانه در بلوچستان ایران به دلیل پرداختن علماء و خطباء به مسائل حاشیه ای و رها کردن خائنین سکولار و عقاید فاسد آنها، علاوه از دشمنان خارجی، سکولارهای بلوچ هم از این سهل انگاری آنها سوء استفاده کرده و در حال نشر بی‌بندباری و مفاسد اخلاقی و فکری و رفتاری در بلوچستان‌اند. همان سرزمین اسلامی که علمای بزرگوارآن را با خون جگرشان آبیاری نموده‌اند.

اما روز به روز بعضی جوانان و خواهران فریب خورده بلوچ در حال عادی سازی فرهنگ سکولاریستی در بلوچستان هستند.دختران و پسرانی که شکار افکار سکولارهای بلوچ (حزب سهاب و سرمچاران) شده‌اند، عقیده اسلامی بجای خویش بماند بلکه هر روز دارند حیا و عفت زنان بلوچ را به بازی می‌گیرند.

همان جوانانی که تا دیروز بخاطر حیا و غیرت اسلامی و بلوچی‌، خودشان در کلیپ‌های خویش نقش دختر را بازی می‌کردند. ولی امروز بنابر فعالیت‌های وسیع سکولاران و کمبود ناصح امین، بسیاری از جوانان ما، بلوچستان را با اروپا اشتباه گرفته‌اند.

در برنامه‌های فضای مجازی مانند: اینستاگرام و… سری بزنیم خواهیم دید که حتی بعضی از جوانان با ارتباط لایو با دختران، در انظار صدها و هزاران نفر، ساعت‌ها سخن می‌گویند؛ و بعضی‌ دیگر مانند بازیگران هندی به همراه دختران کرایه‌ای در حال درست کردن کلیپ‌های عاشقانه و… هستند، تا این فحشای آشکار را عادی جلوه دهند و بقول خودشان آنرا فرهنگ‌سازی کنند.

حقیقتاً این جوانان به نوبه خود دارند برای آمدن سکولاریسم و جنگ با قوانین شریعت الله در بلوچستان زمینه‌ سازی می‌کنند.

وظیفه شما علما در مقابل این فتنه‌ ی سکولاریسم و عقاید و افکار و اخلاق و رفتار سکولاریستی از بقیه اقشار جامعه سنگین‌تر است؛ پس باید با روشنگری در مورد کفر سکولاریسم این عده از جوانان فریب خورده را متوجه و محکوم سازید تا چنین نباشد که جوانان دیگری از سکوت شما علما و فعالین مذهبی سوء استفاده کرده و فرهنگ اسلامی و بلوچی مردم ما را بیشتر از این پایمال کنند.

رهبران مذهبی و علمای سرشناس هر چه سریع‌تر به این قضیه ورود کنند و از عفت و حیاء زنان بلوچ و عقیده اسلامی در مقابل این جوانان سکولار و سکولار زده، و همچنین در برابر انتشار افکار سکولاریسم در بلوچستان با تمام صلاحیت خویش اقدام و دفاع کنند.

علمای عزیز، طلاب گرانقدر، مردم موحد و جوانان غیور بلوچستان، التماس‌تان می‌کنیم که برای حفظ فرهنگ اسلامی در بلوچستان، امروز به میدان بیایید و از نتیجه فتنه سکولاریسم در دیگر کشورهای اسلامی عبرت بگیریید مبادا سهل‌انگاری کنید که عاقبت این فتنه‌ها جبران ناپذیر است.

التماس بیداری

کسی که نماز را ترک کند کافری مشرک (سکولار) است

به قلم: مولوی نذیر احمد بلوچ

کفار 5گانه ی آشکار میان انسانها عبارتند از: 1- الَّذِينَ هَادُوا [یهودی ها]2- وَالصَّابِئِينَ [مندائیان یا ستاره پرستان] 3- وَالنَّصَارَىٰ [مسیحی ها] 4- وَالْمَجُوسَ[زرتشتی ها] 5- وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا [مشرکین= احزاب = سکولاریستها]  (حج/17)

در میان این کفار تنها کفار سکولار هستند که نماز خواندن یکی از اصول مذهبی آنها نیست و هر کسی دوست داشته باشد بر اساس یکی از شریعتهای آسمانی نماز می خواند و اگر دوست نداشته باشد نمی خواند اما در تمام شریعتهای آسمانی و در میان سایر کفار نماز یکی از اصول عقیدتی آنهاست.

بر این اساس است که عبدالله بن عمرو رضی الله عنهما می‌فرماید:

هر کسی شب شراب بنوشد، صبح مشرک می‌ شود و کسی که صبح شراب بنوشد، شب مشرک می‌شود.

وقتی از ابراهیم نخعی در این مورد پرسیده شد، در جواب فرمود: چرا که او نماز را ترک می‌ کند. [1]

پس کسی که نماز را ترک می کند یک کافر سکولار است . پناه بر الله

---

[1]  مجموع الفتاوی ج۷ ص۳۰۳

چرا بلوچها و سایر مسلمین باید به سکولاریسم و دموکراسی ملی گراها جواب رد بدهند؟

به قلم: محمد بلوچ

عده ای از طرفداران احزاب سکولار و کافر محلی وجود دارند که بر اثر تبلیغات متنوع و فریبنده ی سکولاریستها ( = مشرکین= احزاب) واقعاً به چنان توهمی دست پیدا کرده اند که خیال می کنند این احزاب سکولار دست نشانده و کنترل شده توسط آمریکا و ناتو می توانند در خدمت به قوم و مذهب آنها کار مثبتی انجام دهند.

اینها لازم است قبل از هر چیز در مورد حکم سکولاریستها ( = مشرکین= احزاب) و سکولاریسم بر اساس مذهب خودشان اندکی سر تامل فرو ببرند و مطمئن شوند که آیا مذهب و اسلام آنها این اجازه را به آنها می دهد که  قوانین شریعت الله را کنار بزنند و به سکولاریسم معتقد شوند و برای عملی کردن آن در یک جامعه اسلامی بکوشند یا نه؟!

سوره مائده به طور مفصل و با اسلوبی جالب حکم افرادی که از نظام اسلامی اعراض می کنند و برای ایجاد نظام های غیر اسلامی می کوشند را بیان داشته است:

• با «أَوْفُوا بِالْعُقُودِ» شروع می شود
• و در «إِنَّما جَزاءُ الَّذِينَ يُحارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ»حکم محارب فی الارض را بیان می فرماید
• و در «وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَيْدِيَهُما» حکم قطع دست دزد را صادر می فرماید،
•  و سپس پیامبر خود را تسلی می دهد ومی فرماید؛ اگر چه هستند افرادی که از نظام اسلامی اعراض کنند و به دنبال نظام های طاغوتی بروند، اما نباید این مایه اندوه تو باشد « يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لَا يَحْزُنْكَ الَّذِينَ يُسارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قالُوا آمَنَّا بِأَفْواهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ».( ای پیامبر! مایه اندوه تو نگردد ( عمل) کسانی که در کفر بر یکدیگر سبقت می‌گیرند، کسانی که به زبان می‌گویند مؤمن هستیم، ولی از دل مؤمن نمی‌باشند.)
• و در ادامه حکم آنها را با وضاحت کامل بیان می فرماید ؛ « وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ االْكافِرُون». ( و هر کس به آنچه الله نازل نموده حکم نکند پس بی گمان کافر است).
• و در ادامه با خطاب به پیامبر صلی الله علیه وسلم، به تمام امت اسلام دستور می دهد که در هر عصر و زمان و در هر شرایط، بایستی بر اساس حکم خداوند متعال حکومت کرد، و نباید ادعا های  پوشالی و شعار های دروغین کفار سبب شود که به نظام های غیر اسلامی چنگ بزنید؛ «وَأَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ وَلا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْك». ‏و (به تو ای پیغمبر فرمان می‌دهیم به این که) در میان آنان طبق چیزی حکم کن که خدا بر تو نازل کرده است، و از امیال و آرزوهای ایشان پیروی مکن، و از آنان برحذر باش که (با کذب و حق‌پوشی و خیانت و غرض‌ورزی) تو را از برخی چیزهائی که خدا بر تو نازل کرده است به دور و منحرف نکنند (و احکامی را پایمال هوی و هوس باطل خود نسازند).
•  و در آیه (۵۰) با استفهام انکاری می فرماید: «أَفَحُكْمَ الْجاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْماً لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ» (آیا (آن فاسقان از پذیرش حکم تو بر طبق آنچه خدا نازل کرده است سرپیچی می‌کنند و) جویای حکم جاهلیت (ناشی از هوی و هوس) هستند؟ آیا چه کسی برای افراد اهل یقین بهتر از خدا حکم می‌کند؟).

 یعنی چرا باید تعدادی، حکم انسان را بر حکم خالق انسان ترجیح دهند؟!

چرا باید تعدادی سکولاریسم  و شاخه های مختلف آن چون لیبرالیسم یا کمونیسم را بهتر از حکم الله بدانند؟!  چگونه ممکن است یک مسلمان موحد دموکراسی را بر قرآن ترجیح دهد؟! دموکراسی که به معنی حاکم کردن قانون مردم بر مردم به جای حاکم کردن قانون الله بر مردم است.

به تمام این دلایل واضح اسلامی هر کسی که خودش را مسلمان و پایبند به قوانین شریعت الله می داند باید به هر قانونی غیر از قانون شریعت الله جواب رد دهد و در ارتقای جامعه ی اسلامی خودش به حکومت اسلامی بر منهاج نبوت تلاش و کوشش کند هرچند در این مسیر دعوت با انواع مشکلات دست و پنجه نرم کند.

آیا جایز است در سجده و بعد از صلوات ابراهیمی در نماز فرض دعا کرد و از الله تعالی امورات دنیایی را طلب کرد ؟

کاتب: مولوی سید محمد رخشانی بادینی

در نماز جایز است هر امری از امور دنیا و آخرت” مادامیکه گناه نباشد ” را طلب کرد .

و فرقی ندارد در سجده باشد یا در آخر نماز بعد از تشهد ، و فرقی ندارد در نماز فرض باشد یا نوافل

واین نظر جمهور علماء است و دلایل از سنت بر جواز دعای طلب های دنیایی در نماز بسیار است از جمله :

– قول رسول الله ﷺ که فرمودند : نزدیکترین حالت بنده به الله تعالی« سجده است» پس در سجده بیشترین دعا را کنید .

پس نبی ﷺ  به دعا امر کردند و، دعای خاصی را مختص بر دعای دیگر نکردند و همچنین ثابت است که رسول الله ﷺ فرمودند: هر کدام از شما وقت تشهد از چهار چیز به الله تعالی پناه ببرد…… ، بعد از آن فرمود : سپس باید دعا کند ، سپس هر آنچه که میخواهد دعا کند)و در روایتی دیگر (سپس مخیر است در هر طلبی که میخواهد )و همچنین این حدیث عمومیت دارد بر مباح بودن دعا ، دعاهایی که در قران وارد شده و دعاهایی که در قران وارد نشده .

و صحیح است که رسول الله ﷺ بعد از تشهد دعا میکرد ( اللهم انی اعوذ بک من المغرم و المأثم)یعنی : یا الله من به تو پناه میبرم از بدهکاری و معصیت .و مغرم  دَین است و دَین از امورات دنیایی است

و ثابت است که رسول اللهﷺ در قنوت نماز؛  بر علیه قومی دعا میکردند و یا برای قومی دعا میکردند .

و عبدالله بن عمر رضی الله عنهما گوید: من در نمازم حقیقتا دعا میکنم ، تا جاییکه جُو برای  الاغم و نمک برای خانه ام را (طلب میکنم)

 استفاده از عطرهای حاوی الکل چه حکمی دارد؟!

ارائه دهنده: مولوی نذیر احمد بلوچ

استفاده از عطرهای حاوی الکل امری است که معاصرین در مورد حرام و یا جایز بودن آن اختلاف نظر دارند، که منشاء اختلاف نظرشان در این مسئله، به دلیل نجاست شراب (خمر) بوده است و اینکه آنها الکل را شاخه‌ای از آن می‌دانند.

اما آنچه که برای ما واضح شده این است که با وجود اینکه، قول نجس بودن شراب (خمر) الله اعلم، قول مذاهب چهارگانه و جمهور فقیهان گذشته و معاصر -رحمهم الله- می‌باشد، اما این مقایسه و قیاس الکل بر شراب قیاسی مع الفارق است، زیرا این الکلی که در حال حاضر به اسانس عطرهای غلیظ اضافه می‌شود، شرابی نیست که الله و رسولش -صلی الله علیه و سلم-‌آن را حرام و نجس توصیف کرده‌اند.

به دو دلیل الکل به اسانس عطرها اضافه می‌شود:

اول: تبخیر و ذوب روغن های عطری موجود در عطر 

و دوم: سرعت انتشار رائحه آن است، زیرا درجه  تبخیر الکل نسبت به درجه تبخیر سایر مایعات کمتر است.

همچنین الکل یک ماده شیمیایی و صنعتی است که اگر فردی آن را بنوشد سبب مسمومیت و چه بسا مرگ شخص می‌شود، بر خلاف شراب که منجر به مستی، و هیجان می‌شود.

همانا از پیامبر -صلی الله علیه و سلم- روایت شده است که فرموده‌اند: هر آنچه که سبب مستی زیاد شود پس استعمال کم آن نیز حرام است.

اما این نوع از الکل سبب مستی نمی‌شود بلکه سبب درد و مرگ شخص می‌شود.

همچنین الکل شراب نیست، بلکه بخشی از اجزای تشکیل دهنده آن است و ماده الکلی که باعث مستی می‌شود و یکی از اجزای شراب است در طبیعت در بسیاری از غذا ها و میوه هایی که خداوند متعال استعمال آن را مباح دانسته، مانند انگور، سیب، خرما و… یافت می‌شود که طبق اجماع مسلمانان حلال هستند.

بنابراین با توجه به آنچه که برای ما روشن شده، استفاده از عطرهایی که حاوی الکل می‌باشد، ان شاء الله جایز است و بر افرادی که قول دیگری را ترجیح می‌دهند لازم نیست، منکر موافقین این قول باشند و یا نسبت به آنان سخت بگیرند و خشمگین شوند زيرا اين مسئله از جمله مسائل فقهی است که احتمال اختلاف در آن وجود دارد. والله تعالی اعلم