ما همه افسونی تهذیب غرب کشته افرنگیان بی حرب و ضرب اقبال د دغې جګړې قربانيانو ته چې په غرب مين دي، په هر څه کې د غرب تقلید کوي او پر لاره يې ځې بېرته خپل ځان ته دراګرځېدلو توصيه کوي او د (خودی) درس ورکوي، هغوی ته وايي چې تاسې غرب په حقیقي شکل نه دی پېژندلی یوازې د هغه له (خم) څخه د څو جامونو په څښلو له ځانه بيخوده شوي یاست.
له همدې امله، د جیره خوارو اجیرانو څخه هر یو د خپلو بهرنیو بادارانو دروازې ته ور ودانګل او د دوی ناپاکو لمنو ته یې ځانونه ور وغورځول، ځینې تاجکستان، ځینې واشنګټن، یوه ډله یې مشهد او ځینې یې هم په پاریس کې مېشت شول.
لکه څنګه چې تمه کېده، دا بد طبیعته غله د افغانستان له پولو بهر په خاموشۍ سره ناست نه دي او داسې ښکاري چې دوی لا تر اوسه خپله شرمناکه ماته نه ده منلې.
له همدې امله يو ځل بيا افغانستان ته د ستنېدو او د غلا او لوټمارۍ ټغر د غوړولو په موخه د بېلابېلو غونډو تر نامه لاندې خپل هم مسلکان سره را غونډوي او غواړي چې د افغانستان د ملت او نظام پر ضد دسیسې جوړې کړي.
په دې وروستیو کې دوی په اتریش کې د ویانا د غونډې د څلورم پړاو لپاره سره راټول شوي، او هغه څه چې څرګند دي دا دي چې د دې ډول غونډو او ناستو په مهم ښودلو سره د دوی شیطاني رسنیو د ورځو او شپو هلو ځلو او تبلیغاتو بر عکس دا ځل به هم د ملت پر ضد د دوی دا ډول دسیسې هیڅ ځای ته ونه رسیږي.
هغه دسیسې چې د رسول الله صلی الله علیه وسلم د بعثت په وخت کې د دارالندوه یادونه کوي، هغه دارالندوه چې د کفر مشران راټول شوي وو او د اسلام د پیغمبر او د هغه د ریښتینې دعوت په وړاندې یې بیلابیلې دسیسې جوړې کړې وې.
د قربانی په ورځوو کې د الله تَبَارَک وَتَعَالَی په نزد له قربانی نه بل هیڅ عمل غوره ندی. قربانی په هغو ورځو کې له ټولو اعمالو څخه بهتره دی. (یعنی د قربانی ثواب پرته له فرایضو او واجباتو له بل هر نفلی عمل څخه زیات دی ) او د قربانی پر مهال چې هر څاڅکی وینه، پر زمکه غورځیږي، وړاندې له دې چې زمکې ته ورسیږی د الله (جَلَّ جَلَالهُ) په نزد قبلیږي. لهذا په خوښي سره قربانی وکړئ او زیاته قربانی وکړئ» همدا راز آنحضرت ﷺ فرمایلی دي: قَالَﷺ : بِكُلِّ شَعَرَةٍ مِنَ الصُّوفِ، حَسَنَةٌ. (ابن ماجه شریف: حدیث ۳۱۲۷ او مسند احمد: حدیث ۱۹۲۸۳) «د قرباني د څاروي د بدن د هر ويښته په مقابل کې د قرباني کونکي لپاره یوه نیکی لیکل کیږی».
سبحان الله! لیږ سوچ وکړئ چې له دې هم کوم ستر ثواب شته چې یواځې د یوې قربانۍ په بدل کې دې یو انسان په سلګونو زره نیکي په لای راوړی. که چیرې یو څوک را ولاړ شی او د قرباني د څاروي د بدن ويښتان له سهار نه تر ماښامه پورې وشمیری، بیا هم نشی کولای چې هغه ټول وشمیری. نو له دغه ځایه یې قياس کړي چې یو قربانی کونکی څومره اندازه ثواب تر لاسه کوی. دین داری په دې کې ده که چیرې پر کوم چا باندې قربانی واجب هم نه وي، خو بیا هم هغه د دغه بی حسابه ثواب د حاصلولو لپاره قربانی وکړی، ځکه که چیرې د قربانی دغه ورځې تیرې شی، بیانو نور دغه ستر نعمت د چا په برخه نه کیږی او څوک هم په آساني سره دومره نیکی نشی تر لاسه کولای. که چیرې الله تَبَارَک وَتَعَالَی چا ته مال او ثروت ورکړی وي، د هغه لپاره مناسب ده دا چې د ځان له طرفه قربانی وکړی، بهتره به دا وي چې له دې سره سره د خپلو هغو خپلوانو له طرفه هم قربانی وکړی چې وفات شوي دی لکه مور، پلار، او نور…. تر څو دا ستر ثواب د هغوي ارواګانو ته هم ورسیږی. او همدا شان که کولای شی د رسول الله ﷺ له طرفه د هغه د ارواحو مطهراتو له لورې دې هم یوه قربانی وکړی د خپل شیخ او استاذ له طرفه د هم قربانی وکړي. که چیرې د دې وړتیا نلری نو کم لکمه دې د ځان له طرفه یوه بربانۍ حتما وکړی ځکه قربانی په مالداره کس باندې واجب ده.
(۲۲) لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مَنْ لَا يَأْمَنُ جَارُهُ بَوَائِقَهُ. ترجمه: هغه څوک چې ګاونډي یې له آزار او اذیت څخه په امان کې نه وي جنت به نځي.
(بخاری: حدیث ۶۰۱۶ | مسلم: حدیث ۴۶)
حضرت رسول الله ﷺ فرمایی:
(۲۳) لَا تَبَاغَضُوا وَلَا تَحَاسَدُوا وَلَا تَدَابَرُوا وَكُونُوا عِبَادَ اللهِ إِخْوَانًا. ترجمه: له یو بل سره کینه او بغض مه کوی، حسادت مه کوي، او له یو بل څخه اعراض او لریوالی مه کوي، بلکه د الله د بندګانو په څیر له یو بل سره په ورولي کې ژوند وکړئ.
