درس‌های تاریخ از صلاح‌الدین ایوبی و غفلت امروز مسلمانان از وحدت
کاتب: سلیمان عبدالرحمن
در تاریخ اسلام، نمونه‌های درخشانی از همبستگی و یاری متقابل مسلمانان وجود دارد. یکی از برجسته‌ترین آن‌ها، شخصیت نورانی صلاح‌الدین ایوبی شافعی مذهب است؛ رهبری که با تکیه بر ایمان، شجاعت و وحدت امت اسلامی توانست صلیبیان را از قدس بیرون کند. او در حالی پرچم جهاد را برافراشت که جهان اسلام درگیر تفرقه و نزاع داخلی بود، اما با استفاده از فرصت، به کمک دولت شیعیان اسماعیلی و فاطمیان مصر شتافت و از امکانات آن برای دفاع از شام و قدس بهره برد.
امروز اما وقتی به وضعیت امت اسلام، به‌ویژه در برابر دشمنان مشترک نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که چنین شخصیت‌ها و چنین روحیهٔ وحدت‌بخش کمتر پدیدار می‌شود.
و امام شافعی رحمه‌الله در رسالهٔ خود تأکید کرده است: اجتماع مسلمین بر حق، بهتر از پراکندگی آنان با بهانهٔ حق است.
همچنین ابن‌تیمیه رحمه‌الله در فتاوی کبری می‌نویسد: پیروزی امت اسلام جز با اجتماع کلمهٔ آنان ممکن نیست؛ هرگاه تفرقه افتد، ذلت خواهد آمد.
به همین دلیل است که ابن تیمه نیز در هنگام حمله ی مغولهای سکولار به سرزمینهای اسلامی به زیر پرچم حاکم اهل بدعت زمان خودش می رود و فتوای جهاد با اشغالگران را می دهد هر چند خودش در نهایت در زندان همین حاکم اهل بدعت مسلمان وفات می کند.
این نصوص قرآنی، احادیث نبوی و اقوال بزرگان اهل‌سنت همگی نشان می‌دهد که عزت و پیروزی مسلمانان در گرو وحدت و اخوت اسلامی است. صلاح‌الدین ایوبی و دیگر مجاهدان تاریخ اسلام با تکیه بر همین اصل توانستند دشمنان را عقب برانند.
امروز نیز اگر امت اسلام بخواهد از زیر سلطهٔ قدرت‌های استکباری و تجاوزکار آمریکا وس یار طاغوتهای حاکم بر مسلمین بیرون آید، چاره‌ای جز بازگشت به مفاهیم اصیل وحدت و اخوت اسلامی که خداوند متعال بدان امر فرموده ندارد؛ وگرنه دشمنان ما را یک‌به‌یک می‌بلعند و از پشت به ما خنجر می‌زنند.