متحدشوید، جدا نشوید: یادبود جمعه خونین 1401 زاهدان
کاتب: سلیمان عبدالرحمن
در تاریخ 8 مهر 1401ش، شاهد حادثه‌ای تلخ در شهر زاهدان بودیم، در سناریویی کاملا احساسی و تحریک کننده توسط مولوی عبدالغفار نقسبندی، تعدادی از نمازگزاران با شعارهای احساسی و با سنگ و چوب و بعدا با اسلحه های گرم به سمت پاسگاه نظامی و نیروهای امنیتی ایران هجوم بردند و در نهایت تعدادی از آنها کشته و زخمی شدند.
این روز نه تنها یادآور خطر سناریوها و نقشه های دشمنان خارجی و داخلی مسلمین است، بلکه نقطه عطفی در تاریخ بیداری اسلامی به شمار می‌آید که در آن، پرهیز از تفرق و چند دستگی و گرایش به اتحاد و همبستگی اجتماعی به عنوان کلیدی‌ترین محور نجات از نقشه های شوم دشمنان آگاه خارجی و دارودسته ی منافقین داخلی مطرح بوده است.
رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: دُعَاةٌ علَى أَبْوَابِ جَهَنَّمَ مَن أَجَابَهُمْ إلَيْهَا قَذَفُوهُ فِيهَا، فَقُلتُ: يا رَسولَ اللهِ، صِفْهُمْ لَنَا، قالَ: نَعَمْ، قَوْمٌ مِن جِلْدَتِنَا، وَيَتَكَلَّمُونَ بأَلْسِنَتِنَا، قُلتُ: يا رَسولَ اللهِ، فَما تَرَى إنْ أَدْرَكَنِي ذلكَ؟ قالَ: تَلْزَمُ جَمَاعَةَ المُسْلِمِينَ وإمَامَهُمْ، فَقُلتُ: فإنْ لَمْ تَكُنْ لهمْ جَمَاعَةٌ وَلَا إمَامٌ؟ قالَ: فَاعْتَزِلْ تِلكَ الفِرَقَ كُلَّهَا، ولو أَنْ تَعَضَّ علَى أَصْلِ شَجَرَةٍ حتَّى يُدْرِكَكَ المَوْتُ وَأَنْتَ علَى ذلكَ.[1]
داعياني مردم را بسوي دروازه هاي جهنم فرا ميخوانند. كسي كه آنان را اجابت كند، او را در آتش مياندازند. [حذیفه می گوید:] گفتم: اي رسول الله! آنان را براي ما توصيف كن. فرمود: «آنان از ما هستند و به زبان ما سخن مي گويند». گفتم: اگر آن زمان را دريافتم، دستور شما چيست؟ فرمود: «با مسلمانان و پيشوا و رهبر آنها باش». پرسيدم: اگر مسلمانان، جماعت و رهبري نداشتند، چه كار كنم؟ فرمود: «در آن صورت، از همة آن گروهها، دوري كن. اگر چه خود را ملزم بداني كه زير يك درخت بماني و در همان حال، مرگ به سراغت بيايد.»
در ایران هم حاکمیت وجود دارد و هم رهبری واحد، و در این کشور به شخصی اتهام زنا زده شده است، کار شرعی این است که باید از کانال همین حاکمیت به این جرم رسیدگی شود نه به صورت شخصی و با اغتشاش و حمله به مراکز نظامی و ….
به نظر شما اگر در هر یک از کشورهای اروپائی یا آمریکائی یا هر کشور دیگری جرمی صورت بگیرد مردم باید چکار کنند؟ اگر مردم به جای رجوع به مراکز قضائی، به مراکز حکومتی و نظامی حمله کنند چه اتفاقی می افتد؟ آیا کسی در دنیا هست چنین حرکتی را قبول داشته باشد؟
در دنیای امروز، که هر روز بیشتر به سمت تفرقه حرکت می‌کند، یادآوری این حقیقت ضروری است که “متحدشوید، جدا نشوید”. اتحاد نه تنها به معنای کنار هم بودن، بلکه به معنای مشارکت در یک هدف مشترک و همفکری برای رسیدن به آن است. هر یک از ما می‌توانیم با عمل به این اصول، راه رسول الله صلی الله علیه وسلم و اصحاب او رضی الله عنهم اجمعین و دیگر شخصیت‌های تاریخ‌ساز را ادامه دهیم.
یاد بود جمعه ی خونین زاهدان، نه تنها باید به عنوان یک خاطره ی تلخ در تاریخ باقی بماند، بلکه هشداری برای نسل‌های آینده در جستجوی آزادی و عدالت اجتماعی باشد که مواظب باشند دشمنان خارجی و دارودسته ی خارجی احساسات و خون آنها را در مسیر اهداف غیر شرعی و غیر اسلامی خرج نکنند.
بیایید با هم این پیام را گرامی بداریم و در راستای رسیدن به وحدت و همبستگی تلاش کنیم و از تمام گروههای آشکار تفرقه اندازی چون جیش العدل و انصارالفرقان و سایر گروههای سکولاری چون گروه مجازی سهاب حبیب و سرخوش و … و همچنین از دارودسته ی منافقین داخلی در قالب مولوی و … حذر داشته باشیم و عمل به حدیث رسول اللهص لی الله علیه وسلم الهام‌بخش ما در مسیر تحقق آرمان‌های‌مان باشد.
[1] أخرجه البخاري (7084)، و مسلم 1847، وأبو داود (4244)، وأحمد (23429)