
صهیونیستها یا باید نابود شوند یا از فلسطین اخراج
کاتب: مولوی سید محمد رخشانی بادینی
بسم الله الرحمن الرحيم الحمد لله رب العالمين والصلاة والسلام على أشرف المرسلين سيدنا محمد وعلى آله وصحبه ومن تبعهم بإحسان إلى يوم الدين
زمانی که جنایتکارانی چون صهیونیستها ظلم و توحش را به اتنهای خود می رسانند و امیدی به اصلاح و هدایت آنها به سوی دین اسلام وجود ندارد باید این دعا در حق آنها خوانده شود که پروردگارا: وَ لَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا تَبَاراً (نوح/28) و کافران را جز هلاک و نابودی میفزا.
رژیم صهیونیستی متشکل از کفار اشغالگری هستند که قبلاً در کشورهای مختلف جهان پراکنده و ساکن بودند اما بخشی از سرزمین اسلامی مسلمین را به اشغال خود در آورده اند. در چنین حالتی «جهاد دفع» بلافاصله پس از اعلان شهادتین می آید، و بر اساس رای تمام مذاهب اسلامی جهاد با این کفار اشغالگر خارجی تا نابودی کامل آنها، یا بیرون راندن آنها از سرزمین اشغال شده ی مسلمین، بر تمام مسلمین به صورت دایره وار «فرض عین» می شود.
امام ابن عابدین حنفی مذهب در «حاشیه ابن عابدین»ج 3 ص۱۳۸ می گوید:
” اگر دشمن به مرزها وثُغُور اسلامی حمله کرد، برآنانی که به این سرزمین نزدیک اند، جهاد فرض عین است. وآنانی که با دشمن فاصله دارند تا هنگامی که نیازی احساس نشده برآنان فرض کفایه است. اما به حضورشان نیاز بود، بدین گونه که افراد حاظر درمقابل دشمن تاب مقاومت نیاوردند یا اینکه توانایی مقابله را داشتند، اما از خود ضعف وسستی نشان دادند وبه مقاومت و جهاد نپرداختند، آنگاه جهاد برآنانی که به این گروه نزدیگترند، مانند نماز وروزه فرض عین می گردد. ونباید آن را ترک نمایند. وبه همین ترتیب در صورت نیاز به همکاری مسلمانان مجاور آن سرزمین مورد تهاجم، به تدریج بر تمام مسلمانان شرق وغرب فرض می گردد.”
این فتوای سایر بزرگان مذهب حنفی چون علامه کاسانی در (بدائِعُ الصنائِع۷/۷۲) و اِبْنِ نُجَیم در(البَحرُ الرائِق ۵/۱۹۱) و اِبْنِ هَمّام در(فتحُ القَدیر۵/۱۹۱) و بزرگان سایر مذاهب اسلامی نیز هست.
حالا کسی چون مولوی عبدالحمید در مراسم نماز جمعه (17 مرداد 1404) اهل سنت زاهدان گفت که: اسرائیل تصمیم گرفته که غزه را بهطور کامل اشغال کند. این تصمیم اسرائیل بسیار اشتباه و ظالمانه است که هم به ضرر اهل غزه و هم به ضرر اسرائیل تمام میشود، زیرا جامعۀ جهانی با این تصمیم موافق نیست و اسرائیل به انزوا کشیده میشود.
بدون شک می توان گفت: دلسوزی و نگرانی برای ضرر رسیدن به کفار محارب اشغالگر و به انزوا کشیده شدن آنها بر خلاف رای و نظر اسلامی است و جایگاهی دز فکر اسلامی ندارد، بلکه آنچه مهم است ضرر رساندن به این کافر اشغالگر تا زمان نابودی آن یا اخراج او از سرزمینهای اشغال شده ی مسلمین است.
وَ صَلَّی اللَّهُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَسَلَّمَ تَسْلیماً
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته