
از دموکراسی تا تکنو-فئودالیسم (5) کاتب: بالاچ عُمَرزهی 3. چه کسی نخبگان فناوری را تعیین میکند؟ این سوال که چه کسی تعیین میکند چه کسی در جمع نخبگان باشد، یکی از دشوارترین سوالات در ایدئولوژی یاروین است، زیرا او مکانیسم مشخصی ارائه نمیدهد. اصول کلیدی: انتخاب بازار یاروین معتقد است که نخبگان از طریق موفقیت در بازار فناوری، خود را «خودمختار» میدانند. افرادی که شرکتهای بزرگی مانند ایلان ماسک یا پیتر تیل را ایجاد و اداره میکنند، به طور خودکار شایستگی خود را ثابت میکنند. ثروت، نفوذ و نوآوری آنها به عنوان «اثبات» حق قدرت آنها عمل میکند. سلسله مراتب طبیعی یاروین به یک «نظم طبیعی» اعتقاد دارد که در آن با استعدادترین و جاهطلبترین افراد به اوج میرسند. او مشخص نمیکند که چه کسی تصمیم میگیرد چه کسی شایسته است، اما فرض میکند که این امر به صورت ارگانیک از طریق رقابت و نتایج اتفاق میافتد. خود انتصابی نخبگان در سیستم او، نخبگان خودشان اعضای جدید را انتخاب میکنند، مشابه نحوه انتخاب استارتآپها توسط سرمایهگذاران خطرپذیر. به عنوان مثال، نخبگان موجود میتوانند جانشینان یا متحدان خود را در سمتهای کلیدی منصوب کنند. عدم کنترل دموکراتیک یاروین به شدت مخالف تودهها یا نهادهای منتخب است که نخبگان را تعیین میکنند. او معتقد است که سازوکارهای دموکراتیک با ترویج پوپولیستها یا رهبران بیکفایت، شایستهسالاری را تحریف میکنند. ایدههای یاروین سازوکارهای روشنی برای پرداختن به پتانسیل نخبگان برای سوءاستفاده از قدرت یا تبدیل شدن به اشرافیتهای موروثی ارائه نمیدهد. او معتقد است که رقابت در درون نخبگان و علاقه آنها به ثبات سیستم، فساد را مهار خواهد کرد. ۴. مطالعات موردی و نفوذ یاروین اغلب از بزرگان فناوری مدرن به عنوان نمونههای اولیه نخبگان آینده یاد میکند: ایلان ماسک: نقش او در اسپیسایکس، تسلا و پروژه DOGE (وزارت بهرهوری دولت) در دولت ترامپ به عنوان نمونهای از چگونگی اصلاح دولت توسط نخبگان فناوری تلقی میشود. پیتر تیل: سرمایهگذار خطرپذیر و یکی از بنیانگذاران پالانتیر، که از ایدههای NRx حمایت میکند، به عنوان متحد ایدئولوژیک یاروین تلقی میشود. سنگاپور، چین و امارات متحده عربی: یاروین مدلهای تکنوکراتیک آنها را مثبت ارزیابی میکند، جایی که نخبگان از فناوری برای کنترل جامعه استفاده میکنند و فعالیت سیاسی تودهها را به حداقل میرسانند. در دولت ترامپ، ایدههای یاروین تا حدودی در ابتکاراتی مانند DOGE تجسم یافته است، جایی که ماسک و ویوک راماسوامی به دنبال کاهش بوروکراسی و معرفی روشهای شرکتی در مدیریت عمومی هستند. |