انتساب کتاب کلامی الفقه الأکبر به امام شافعی
کاتب: مولوی سید محمد رخشانی بادینی
همچنانکه کتابی منسوب به امام ابوحنیفه رحمه الله تحت عنوان «الفقه الأكبر» وجود دارد مجله‌ی الأزهر نیز کتابی با عنوان «الفقه الأكبر» را چاپ کرد و روی آن اسم امام شافعی رحمه الله را نوشت که در آن به مسائل کلامی غیر سازگار با منهج امام شافعی پرداخته شده است.
بعد از نشر این کتاب، اهل بدعت به محتوایش استدلال کردند تا بدعت‌های کلامی خود را توجیه کرده و از مکانت این امام بزرگوار در میان مسلمانان سوء استفاده کنند.
نسبت این کتاب به امام شافعی رحمه الله قطعاً کذب است و در کتاب «کتب حذر منها العلماء» (2/293) دلایلی آمده که بعضی را به اختصار ذکر می‌کنیم:
- کسانی که بیوگرافی امام شافعی را نوشته‌اند، آن را ذکر نکرده‌اند و علماء نیز از آن چیزی نقل نکرده‌اند.
- ناشر و کسی که کتاب را آماده کرده، نسخه‌های خطی که در تحقیق بر آن اعتماد شده را ذکر نکرده است.
- اسلوب کتاب، با اسلوب امام شافعی رحمه الله مغایرت دارد.
- مسائلی در این کتاب آمده که در زمان امام شافعی رحمه الله شناخته‌شده نبوده است.
- احادیث کتاب مسند نیست.
- حاجی خلیفه در کشف الظنون (1/1288) گفته است: «نسبت این کتاب به شافعی مشکوک است و ظن غالب این است که از تألیف یکی از کبار علماء می‌باشد!»
بر این اساس باید گفت که این کتاب ربطی به امام شافعی رحمه الله ندارد و همچنانکه در طول تاریخ افراد خیرخواه جهت خدمت به دین و یا بدخواهان جهت ضربه زدن به دین و بزرگان آثاری را تالیف کرده و به علما نسبت داده اند این اثر نیز در همین راستا توسط دیگران نگاشته شده و به امام شافعی رحمه الله نسبت داده شده است.