مولوی هایی که به بدعت بزرگ سکولاریستها و اهل تفرق دعوت می دهند را رها کنید
کاتب: بالاچ عُمَرزهی
افراد زیادی وجود دارند که بر اساس منهج اهل سنت و جماعت جزو مسلمین اهل بدعت محسوب می شوند، در میان اینها شخص صاحب بدعتی که به بدعتش دعوت کرده و در دفاع از آن مناظره می‌کند، مانند مبتدعی نیست که خاموش است و دعوت نمی‌کند.
شیخ الاسلام حرانی رحمه الله می گوید: «فرق جمهور الأئمة بين الداعية وغير الداعية فإن الداعية أظهر المنكر فاستحق الإنكار عليه بخلاف الساكت فإنه بمنزلة من أسر بالذنب فهذا لا ينكر عليه في الظاهر فإن الخطيئة إذا خفيت لم تضر إلا صاحبها ولكن إذا أعلنت فلم تنكر ضرت العامة»( مجموع الفتاوی 23/342).
جمهور پیشوایان میان مبتدع داعی و غیر داعی تفاوت قائل شده‌اند؛ زیرا شخص داعی، منکر را آشکار کرده و باید بر او انکار کرد، بر خلاف شخص ساکت که به منزله‌ی کسی است که در خلوت خود گناه کرده باشد؛ بر چنین کسی آشکارا انکار نخواهد شد، زیرا وقتی خطا مخفی بماند، تنها برای صاحبش ضرر دارد ولی وقتی علنی گردد و کسی آن را انکار نکند، به عامه‌ی مردم ضرر خواهد زد.
بزرگترین بدعتی که چند دهه است در میان مسلمین با کمک کفار اشغالگر خارجی و مرتدین محلی در حال گسترش و فرهنگی شدن است تفکرات سکولاریستی است که هدف نهائی آن کنار زدن قوانین شریعت الله از زندگی اجتماعی و دنیوی انسانهاست.
سکولاریسم عقیده و دین مشرکین است که در طول تاریخ وجود داشته اند.
در میان مبلغین به سکولاریسم با آنکه افرادی مرتد چون حبیب سربازی و مهیم و … وجود دارند که به صراحت کفریات خود را بیان می کنند اما دسته هائی از مولوی ها نیز وجود دارند که با ادبیات شبه اسلامی مردم را به سازگاری با سیاستهای این کفار سکولار جهانی و احزاب سکولار محلی ترغیب و تشویق می کنند و به نحوی زمینه هیا پذیرش سکولاریسم را در میان مسلمین فراهم می کنند.
فقط کافی است به پارلمان حکومت پاکستان یا اردن یا مصر و غیره نگاه کنید تا به نقش مخرب این مولوی ها در حاکمیتهای سکولار پی ببرید.
امروزه در میان بلوچها افرادی چون مولوی نقشبندی فراری و مولوی های دارای رسانه ی دیگری هم وجود دارند که عملا در جبهه ی کفار سکولار جهانی و احزاب و دسته های همسو با این کفار قرار گرفته اند.
اینها در نهایت به سوی بدعت و کفر سکولاریسم و جامعه ای سکولار هدایت می دهند و باید به کلی رها شوند چون گاه شر اینها برای مومنین از شر یک کافر اصلی بیشتر است چون اینها با ادبیاتی شبه اسلامی صحبت می کنند و مستقیما ایمان مومنین را هدف گرفته اند.