به مناسبت هفت اکتبر در افغانستان و فلسطین: آمریکا سر افعی و بزرگترین ناقض حقوق بشر
تقدیم: مُلا نور احمد (کوټه)
در هفت اکتبر سال 2001م آمریکای وحشی به افغانستان حمله کرد و در هفت اکتبر 1403ش مجاهدین قسام قبل از حمله ی برنامه ریزی شده ی صهیونیستها به آنها حمله ی غافلگیرانه کردند و در جسم بی جان میلیونها مسلمان روح اتحاد و برادری و جهادی وارد کردند و آغاز پایان توهمات اسرائیل را رقم زدند.
کشورهای غربی به‌خصوص آمریکا و ایادی‌اش همیشه ما را به نقض حقوق بشر متهم می‌کنند و به رعایت نکردن حقوق زنان، در معرض اتهام قرار می‌دهند؛ درحالی که فرهنگ ما، کلتور ما با غربی‌ها کاملاً متفاوت است و ما از خود شرایط و ضوابطی داریم که کاملا با آنها فرق می‌کند؛ اما از آن‌جایی که دشمنی آنها با ما از همان ابتدای اسلام بوده است، امروزه نیز می‌کوشند تا فرهنگ غنی اسلام را بی‌خاصیت جلوه بدهند و فرهنگ منحط غربی را که کاملاً با فطرت سلیم انسانی منافات دارد بهترین الگو و نمونه تبارز بدهند.
آنها زنان و حقوق زنان را فقط بهانه‌ای جهت فشارآوردن بر مسلمینی به‌کار می‌برند؛ اما در حقیقت آمریکا و ایادی‌اش بزرگترین ناقضان حقوق بشر اند.
در مدت بیست‌سال اشغال افغانستان چه ها که نکردند! کشوری را که دارای حکومتی مستقل بود و حاکمیتی قوی داشت، با بهانه‌های واهی مورد حمله قرار دادند و دراین مدت ده‌هاهزار نفر از جمله کودکان، زنان و انسان‌های بی‌گناه را قتل کردند، تا اینکه بالآخره بنابر مقاومت شدید افغانان و همراهی مهاجرین از سراسر دنیا مجبور شدند تا دوباره بیرون شوند.
اما اینقدر خون‌های مردم را ریختن مگر آسان است و حقوقی در کار نبود؟!
بیاییم و حالات فعلی مسلمانان غزه و عملکرد مدعیان حقوق بشر را نگاه کنیم؛ منطقه‌ای بسیار کوچک (نوارغزه) که دقیقاً فقط ۴۱ کیلومتر طول و در بخش‌هایی از ۶ تا ۱۲ کیلومتر عرض دارد، تا حالا حدود چند ماه می‌گذرد که نیروهای تادندان‌مسلح صهیونیست بر این خاک غریب که از هر طرف مرزهایش قید است، یورش برده‌اند و همه روزه قتل عام می‌کنند و حمام خون به راه انداخته‌اند. به تعداد بیشتر از 42،۰۰۰ نفر را با بدترین حالت ممکن به شهادت رسانیده‌اند که در میان این‌ها نسبت بالایی را کودکان و زنان بی‌گناه تشکیل می‌دهد؛ پس بزرگترین ناقض حقوق بشر کیست؟
اگر کمک‌های میلیاردی آمریکا با دادن پول، تسلیحات نظامی و بم‌های مهیب نمی‌بود، اسراییل توان ایستادن را نداشت؛ اما این آمریکا است که در حقیقت، زنان و کودکان را قتل عام می‌کند. آمریکا نباید هیچ‌گاه نام حقوق بشر را بگیرد و یا به‌خاطر آن، اشک تمساح بریزد!
در حقیقت آمریکا و غربی‌های سکولار نه به فکر حقوق زنان و کودکان ما اند و نه در حق ملت‌های ما دلسوز اند. طبق ضرب المثل مشهور، آمریکا «دایه مهربان‌تر از مادر» خود را نشان می‌دهد! و به‌خاطر نرفتن دختران به پوهنتون و یا نبود آزادی (به معنای بی‌حجابی و لختی گری) خود را دلسوز و ما را ظالم جلوه می‌دهد، در حالی که تا همین لحظه در مدت شش‌ماه حدود 42،۰۰۰ فلسطینی که حصهٔ زیادی از آن را کودکان و زنان تشکیل می‌دهند قتل عام کرده است و بدترین ظلم‌ها و شکنجه‌های ممکن را بالای آنها اعمال کرده است؛ اما باز هم نام حقوق بشر را می‌گیرد و نمی‌شرمد!
دنیا باید بداند که غربی‌های سکولار فقط دنبال منافع خود هستند و به‌خاطر آن منافع، از هیچ‌چیزی دریغ نمی‌کنند؛ هر اندازه بتوانند از ماها را می‌کشند چه زن باشد و چه کودک، اما منافع آنان از دست نرود.
همواره ادعا را با عمل مقایسه کنیم تا حقیقت برملا شود و دروغگو از راستگو نمایان گردد.