نمونه‌هایی از تعصب گذشتگان پیروان ۴ مذهب بر اشخاص
کاتب: مولوی سید محمد رخشانی بادینی
امروزه در میان مسلمین شخص پرستی با نام دین رایج شده.
شب و روز به آنها گفته شود قرآن این گفته، رسول الله صلی الله علیه وسلم این گفته، ادله الفقه مذهبت این است و… اصلا تاثیر ندارد فقط می گوید مولوی فلان و حضرت مولانا شیخ الاسلام و الحدیث ووالتفسیر و القرآن و وووووو این را گفته.
این مولوی هم هر چع از خودش بافته با نام همان مذهب مردم بهدخورد مردم می دهد.
مردم بیچاره هم خیال می کنند با اطاعت از این مولوی در واقع از امام مذهب خود اطاعت کرده اند و به همین راحتی فریب داده می شوند.
به این چند مورد دقت کنید:
برخی از حنابله میگفتند: یک نظر افکندن بر احمد -یعنی: ابن حنبل- با عبادت یک‌سال برابری میکند!!
و برخی دیگر گمان میکردند: احمد بن حنبل بشر نیست بلکه ملائکه است!!!
همچنین ابو اسماعیل عبدالله بن محمد الهروی میگفت: من چه در حیاتم و چه در مماتم حنبلی هستم، و پندم برای مردم این است که حنبلی شوند!!!
همچنین أبو عبدالله محمد بن إبراهيم البوشنجي میگفت: از فرائص و از شعبه‌های ایمان محبت نسبت به شافعی است، من چه در حیاتم و چه در مماتم شافعی (مذهب) هستم، و پندم برای مردم این است که شافعی (مذهب) شوند!!!
همچنین پیروان ابوحنیفه نیز برای او تعصب شدیدی به خرج میدادند، تا جاییکه یکی از آنان میگفت: به اندازه تعداد شن‌های بیابان لعنت الله بر کسیکه کلام ابوحنیفه را قبول نمیکند!!!
و بعضی از جاهلان مالکی مذهب میگفتند: اگر مالک نمیبود، دین هلاک میشد!!!
ادله الفقه تمام این مذاهب ما را به وحدت دعوت می کنندداما پیروان جاهل این مذاهب ما را به تفرق و مشغول شدن به هم.
فرق را ببین چقدر است.