الگوی حیا و نجابت
ارائه: ماهدیم بلوچ
از عایشه رضیاللەعنها روایت است کە فرمود: «قبلاً وقتی وارد خانهٔ خودم که میشدم رسولخدا صلیاللهعلیهوسلم و پدرم در آن به خاک سپرده شده بودند، تنپوش خودم را درمی آوردم و میگفتم: این شوهر و این هم پدرم است. اما وقتی عمر رضیاللەعنە در کنار آنها دفن شد، بهخداسوگند که من داخل آن نشدم مگر اینکە بەخاطر حیای از عمر رضیاللەعنە لباسهایم را سفت بر خود میپیچاندم».
از فاطمه رضیاللهعنها روایت است کە به اسماء دختر عمیس فرمود: «آنچه را کە پس از مرگ برای زنان انجام میشود، زشت و ناپسند میدانم: بر زن جامەای میاندازند کە جسمش را وصف میکند»!
اسماء گفت: ای دختر رسولخدا ! آیا شما را از چیزی که در حبشه دیدم باخبر نکنم؟
بنابراین او تعدادی چوب درخت خرمای رسیدە را آورد و آنها را بەهم وصل کرد، سپس پارچەای بر روی آن انداخت، مانند تابوتی که امروزە موجود است.
فاطمه رضیاللەعنها فرمود:
«این چقدر خوب و زیباست، اگر من مُردم، تو و علی مرا بشوئید، و جز شما هیچکس دیگری نزد من نیاید».
ابن عبدالبر رحمەاللە میگوید:
«فاطمه رضیاللهعنها در اسلام اولین کسی بود که کفن خود را بدین شیوە با درخت پوشاند».
شرم و حجاب آنها چقدر زیبا و ستایششدنی است. عایشه رضیاللهعنها از عمر رضیاللهعنه خود را میپوشانید درحالیکه در قبر آرام گرفتە است. و فاطمه رضیاللهعنها نگران جنازەی پس از مرگش است کە چگونە در مقابل مردان حمل شود و روانە قبرستان شود!