جنایات صربهای سکولار و صهیونیستهای سکولار برگهایی از کارنامه ی سیاه سکولاریستها در برابر مسلمین

جنایات صربهای سکولار و صهیونیستهای سکولار برگهایی از کارنامه ی سیاه سکولاریستها در برابر مسلمین

به قلم: صدیق براهویی

اگر [ماجرای] بوسنی را نفهمی، غزه را نخواهی فهمید؛ نخست بوسنی را بفهمید تا غزه و آنچه در آن می‌گذرد را بفهمید و شگفت‌زده نشوید!
 نسل‌کشی‌ای را که صرب‌های سکولار  علیه مسلمانان بوسنی به راه انداختند، در آن ۳۰۰هزار مسلمان به شهادت رسیدند و ۶۰ هزار زن و دختر مورد تجاوز قرار گرفتند و یک و نیم میلیون نفر آواره شدند. 
 آیا آن‌را به یاد داریم؟
 یا فراموشش کرده‌ایم؟ 
 یا اصلاً چیزی در موردش نمی‌دانید؟! 
 مجری «سی. ان ان» در مورد سالگرد کشتارهای بوسنی صحبت می‌کند و از کریستیان امانپور خبرنگار معروف می‌پرسد:  آیا تاریخ تکرار می‌شود؟ 
 کریستیان ماریا هایده امانپور از شبکه “سی.ان.ان” در مورد سالگرد کشتارهای بوسنی اظهارنظر می‌کند:  این جنگ، یک جنگ قرون وسطایی، کشتار، محاصره و در گرسنگی و قحطی قرار دادن مسلمانان بود و اروپا حاضر به مداخله نشد و گفت: 
 این یک جنگ داخلی است!
 این ادعا، یاوه‌ای بیش نبود.
 هولوکاست حدود چهار سال به طول انجامید و در طی آن صرب ها بیش از ۸۰۰ مسجد را که قدمت برخی از آنها به قرن شانزدهم میلادی بازمی گشت، تخریب کردند و کتابخانه‌ی تاریخی سارایوو را به آتش کشیدند. 
سازمان ملل سکولار مداخله کرد و دروازه‌هایی را در ورودی شهرهای اسلامی مانند: گراژده، سربرنیتسا و زپا قرار داد، اما زیر محاصره و آتش بودند، بنابراین حفاظت سودی نداشت. 
 صرب‌های سکولار  هزاران مسلمان را در اردوگاه‌های کار اجباری قرار دادند، آنها را شکنجه کردند و گرسنه نگهداشتند تا اینکه مبدل به اسکلت شدند.
 وقتی از یکی فرمادهان صرب پرسیدند، چرا؟ 
 گفت: این‌ها گوشت خوک نمی‌خورند! 
 در روزگار قتل عام بوسنی، “گاردین” یک نقشه تمام صفحه منتشر کرد که موقعیت کمپ‌های تجاوز جنسی بر زنان مسلمان را نشان می‌داد؛ هفده اردوگاه بزرگ، که برخی از آن‌ها در داخل خود صربستان قرار داشت!
  صرب‌های سکولار به کودکان تجاوز کردند [حتی] به دختر بچه‌ی چهار ساله!
 گاردین گزارشی از آن حادثه‌ای المناک تحت عنوان:”دختربچه‌ی که گناهش مسلمان بودن بود” به دست نشر سپرد.
 راتکو ملادیچ قصاب، رهبر مسلمانان “زپا” را به جلسه دعوت کرد، سیگاری به او داد، کمی با او خندید، سپس به او حمله کرده و او را ذبح کرد.
در حق «زپا» و باشنده‌گانش جنایات زیادی را مرتکب شدند.
 اما معروف‌ترین جنایت، محاصره سربرنیتسا بود. سربازان بین‌المللی (سکولاریستها) تا دیروقت با صرب‌ها شب‌نشینی می‌کردند و می‌رقصیدند و عده‌ای از آن‌ها در ازای دریافت لقمه‌ای غذا با زن مسلمان در مورد شرف و عزت‌اش چانه‌زنی می‌کردند!
 صربهای سکولار به مدت دو سال سربرنیتسا را در محاصره داشتند. حملات توپخانه‌ای و بمباران یک لحظه هم متوقف نبود.
صرب‌های سکولار بخش بزرگی از کمک‌هایی را که به شهر می‌رسید به خود می‌گرفتند، سپس غرب تصمیم گرفت آن را به گرگ‌ها بسپارد؛ گردان سکولاریستهای هلندی که از سربرنیتسا محافظت می‌کرد با صرب‌های سکولار توطئه کرد و مسلمانان را تحت فشار قرار داد تا در ازای امنیت [جان شان] سلاح‌های خود را تحویل دهند! 
 مسلمانان پس از خستگی و عذاب، تسلیم شدند و پس از این‌که صرب‌های سکولار  اطمینان حاصل کردند، به سربرنیتسا حمله کردند، مردهای آن را از زنانش جدا کردند، دوازده‌هزار طبقه‌ی ذکور، اعم از مردان و کودکان را جمع کردند و همه را ذبح و مثله کردند. 
  از نمونه‌های مثله‌ای که انجام می‌دادند:
شخص صربی سکولار بالای مرد مسلمان می‌ایستاد و تصویری از صلیب ارتدوکس را در حالی‌که [مرد مسلمان] زنده بود بر روی او حک کرد (برگرفته از گزارش نیوزویک یا مجله تایم). 
 عده‌ای از مسلمانان از شدت دردی که می‌کشیدند، صرب را التماس می‌کردند که کار شان  را هرچه زودتر تمام کند! 
مادر دست صرب سکولار را می‌گرفت و از او التماس می‌کرد که تکه جگرش را ذبح نکند، [اما صرب] دستش را قطع می‌کرد، سپس گلوی فرزندش را جلوی چشمش می‌برید! 
 قتل عام در حال وقوع بود… 
اما ما می‌دیدیم، می‌شنیدیم، می‌خوردیم، خوش می‌گذراندیم و بازی می‌کردیم! 
 پس از کشتار سربرنیتسا، قصاب، رادوان کاراجیچ فاتحانه وارد شهر شد و اعلام کرد: سربرنیتسا همواره شهر صربی بود و اکنون به آغوش صرب‌ها بازگشت.
 صرب‌های سکولار به زن مسلمان تجاوز می‌کردند و او را مدت نُه ماه زندانی می‌کردند تا این‌که او زایمان کند.
چرا؟
 یک صرب سکولار  به یک روزنامه غربی گفت: ما از زنان مسلمان می‌خواهیم که نوزادان صرب به دنیا بیاورند. 
 ما بوسنی، سارایوو، بانیالوکا و سربرنیتسا را به یاد می‌آوریم
می‌گوییم و تکرار می‌کنیم: ما بالکان را فراموش نخواهیم کرد. 
 ما هرگز غرناطه را فراموش نخواهیم کرد. 
 ما هرگز فلسطین را فراموش نمی‌کنیم. 
 در سی‌امین سالگرد جنایت اروپای سکولار و صرب‌های سکولار و سازمان ملل سکولار در بوسنی می‌گوییم: فراموش نمی‌کنیم، نمی‌بخشیم و هرگز شعارهای مدارا، همزیستی و حقوق بشر سکولاریستها و سازمان ملل سکولار  را باور نمی‌کنیم. 
 در بحبوحه قتل‌عام‌ها در بوسنی، یک روزنامه فرانسوی نوشت: 
 از جزئیات آنچه در بوسنی می‌گذرد برای ما واضح شده است که فقط مسلمانان از فرهنگ زیبا و متمدن برخوردارند. 
 در اینجا ما باید موضع‌گیری‌های پطرس غالی سکولار را که در آن زمان دبیر کل سازمان ملل بود و آشکارا در کنار برادران صرب سکولار خود قرار داشت، با جوهر شرمندگی ثبت کنیم.
 اما پس از سی سال، ما درس نیاموختیم.
 ضمیمه لازم: صرب‌های سکولار  علما و ائمه مساجد و روشنفکران و تاجران را می‌کشتند و آن‌ها را می‌بستند و ذبح می‌کردند و در رودخانه می‌انداختند.هرگاه صرب‌های سکولار  وارد شهری می‌شدند، شروع به تخریب مسجد آن می‌کردند. 
یک مسلمان می‌گوید:وقتی صرب‌ها مسجد شهر را خراب می‌کردند، ما چاره‌ای جز آواره شدن از آن شهر را نداشتیم، زیرا مسجد از همه چیز ما نمایندگی می‌کرد!
 به یاد می‌آورم که یک روزنامه انگلیسی، نسل کشی مسلمانان در بوسنی را با این عبارت توصیف کرد: جنگی در قرن بیستم که به سبک قرون وسطایی انجام می‌شود!
 (پیامی برای شیفتگان تمدن غرب سکولار و حقوق بشر سکولار دروغینی که از آن با آب و تاب حرف می‌زنند)
 داستان‌های تاریخی برای خواباندن بچه‌ها تعریف نمی‌شود! بلکه به مردان گفته می‌شود تا بیدار شوند.
 این یاد بود برای یاددهانی نیست، بلکه برای پند و عبرت و دشمن شناسی است تا اینکه :

۱. اهل جماعت شویم و دست از تفرق برداریم

۲. به هیچ سکولار جهانی و منطقه ای و محلی اعتماد نکنیم و همه را دشمن بدانیم!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *