امیر حمزه فولادی کودکی که گم شد و …
دو کودک امیر حمزه فولادی و فرهاد می خواهند در منطقه آهوران نیکشهر و در گرمای شدید از یک روستا به روستایی دیگر بروند. گویا در میانه راه امیر حمزه خسته می شود و نمی تواند ادامه مسیر دهد و فرهاد به روستا می رسد و خانواده برای یافتن او به جستجو می پردازند و موفق نمی شوند، موضوع از طریق فضای مجازی رسانه ایی می شود و نیروهای مردم و امدادی بسیج می شوند و بعد از دو هفته هنوز پیدا نشده است.
در داستان های قرآنی هم گم شدن کودکی زیباروی از پیامبری آمده است که بخاطر حسادت برادران بود و ساختن داستانی از اینکه او را گرگ خورده است و اینکه پیامبری که با وحی در ارتباط بود هم ندانست که بر سر کودک چه آمده است و … .
معمولا در دنیای تکنولوژی پیشرفته امروز نباید ناپدید شدن این کودک اینقدر طولانی می شد و قبل از اینکه جن گیر، ساحر، سلبریتی ها، عدنان مطوری و سگ زنده یابش و… وارد عمل می شدند پلیس با امکانات و تجهیزات خود وارد عمل می شد و رد پایی از او پیدا می کرد.
گم شدن امیر حمزه فولادی و معما شدن آن گرچه برای هر انسانی نگران کننده و درد اور است ولی نشان داد که در جامعه ما حس نوع دوستی هنوز زنده است، هنوز بنی آدم اعضای یک پیکرند و چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار و نشان داد که متاسفانه پلیس از توانایی و امکانات کافی برای چنین مواردی برخوردار نیست و به موقع وارد عمل نمی شود .
شاید روزی همانگونه که یوسف گمگشته پیدا شد به کنعان بازگشت امیر حمزه زنده به آغوش خانواده برگردد و یا نشانی از او پیدا شود، ولی باید بدانیم کودکانی زیادی از ما مانند امیر حمزه گم شده اند و ما از آنان بی خبریم .
⬅️کودی در فقر و محرومیت
⬅️کودکی در سطل زباله برای لقمه ایی نان
⬅️کودکی بازمانده از تحصیل و ترک تحصیل و کودک کار
⬅️کودکی در خانه اعتیاد و طلاق و
⬅️کودکی در رویاها و آرزوهای دست نیافتنی به خاطر بی عدالتی و تبعییض
⬅️کودکی در بستر بیماری و نداشتن توان مالی و نبود و کمبود دارو
⬅️کودکی در آرزوها و رویاهای کودکانه خود و ناامید از آینده .
⬅️کودکی در نداشتن سرپرست و یا داشتن سرپرستی بد
⬅️کودکی در فضای مجازی و بازی های رایانه ایی و ….
⬅️کودکی که باید غرق در شادی در بهترین دوران عمر خود، ،« *کودکی* » باشد گم شده است در مشکلات و گرفتاری و مهم نیست این گم شدن در چه زمان و مکانی اتفاق افتاده است، مهم این است که کودکان آسیب پذیر هستند و ما باید مراقب آنان و آینده آنان باشیم تا بعد از گم شدن شان بیدار نشویم و به دنبال آنان نگردیم. *کودکان گم نمی شوند و ما بزرگترها هستیم که آنان را گم کرده ایم.
به قلم : کریم بخش کردی تمندانی
۲۹ تیر ۱۴۰۳