ما در کنار اهل سنت بودن اهل جماعت هستیم، یاد بگیریم که از انسانها بخاطر خوب حرف زدن و زبانبازی بت نسازیم!
به قلم: عبدالرحمن براهویی
نکته ای که خیلی از عزیزان در نظر نمی گیرند این است که ما بعد از اهل سنت بودن اهل جماعت هستیم.
اهل جماعت شدن یعنی در دارالاسلام در غیر معصیت الله تابع حاکمیت شدن و اهل این حاکمیت شدن ، چه در نظام اجرایی آن باشیم چه مثل امام احمد بن حنبل و امام ابوحنیفه و ابن تیمیه و…. شخصی عادی باشیم و حتی توسط این حاکمیت دچار مشکلات و محدودیتها و زندان و شکنجه هم شده باشیم.
راه امر به معروف و نهی از منکر در این حاکمیت هم باز و یک واجب است اما از کانال شرعی که اهل سنت و جماعت تعیین کرده اند نه اهل بدعت و فرقه بازها.
پس یاد بگیریم که منافع دارالاسلام را در نظر بگیریم نه منفعت طایفه، منفعت فامیل، منفعت شخصی!
اگر میدانی که با فرقه بازها و اهل تفرق سکولار و غیر سکولار آبی برای بلوچ و سایر اعضای دارالاسلام ایران گرم نمیشود و همچنان بخاطر حرف فلانی میخواهی اهل فرقه بازی و تفرق بمانی، تو منفعت طلبی! یعنی منفعت شخصی خودت را بر منفعت جمعی ترجیح دادی. در حالی که حتی خودت هم منفعتی نمیبری و تنها تابع هوای نفست شده ای و تو سوار خر توهمات تو خالی هستی! به همین سادگی.
عزیزان بیاییم منفعت دارالاسلام خود را در نظر بگیریم، بیاییم منفعت اهل جماعت شدن را درک کنیم.
بزرگترین منافع اهل جماعت شدن:
۱.حفظ اتحاد و همبستگی علیه دشمنان خارجی و مفسدین داخلی
۲. تلاش جهت تکامل و ارتقای این حاکمیت به آلترناتیو حکومت اسلامی بر منهاج نبوت
آیا این اهداف بزرگ را نادیده می گیری؟