خطر مولوی هایی که اولویتهای علم شرعی را نادیده می گیرند
کاتب: مجیب الرحمن بلوچ (دانشجو)
پیامبر صلی الله علیه و سلم بر امتش از پیشوایانی می ترسید که عامل گمراهی مسلمین می شوند و می فرماید:إنَّما أخافُ علَى أمَّتي الأئمَّةَ المضلِّينَ (الألباني، صحيح الترمذي 2229)
یکی از راههای سرگردانی مسلمین به این است که اولویتهای شریعت نادیده گرفته شود.
پس از ایمان آوردن، و آموزش دشمن شناسی و درجه بندی شرعی دشمنان ( با استناد به آیات اولیه سوره ی روم که مکی است) اصل و هدف، حاکم کردن شریعت الله تعالی و یکتاپرستی با توجه به حاکمیت موجود در جامعه است و شناخت ابزار‌های رسیدن به این هدف، همان علم مورد نیاز است.
ممکن است همانند دعوت «سیدنا یوسف روشی» را برای تغییر جامعه به کار ببریم یا همانند دعوت «سیدنا موسی» یا پیامبر خاتم ـ صلی الله علیه وسلم ـ روشی خلاف قبلی باشد.
پس از آنکه مومنین صاحب دارالاسلام می شوند باز اولویت رفتن به میدانهای جهاد است و نه مشغول کردن تمام مومنین به یادگیری فقه، بلکه فقه تنها مختص به چند نفر محدود می شود چنانچه الله جل جلاله می فرماید: وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ (توبه:122)
مؤمنان را نسزد که همگی بیرون بروند ( و برای فراگرفتن معارف اسلامی عازم مراکز علمی اسلامی بشوند ) . باید که از هر قوم و قبیله‌ای ، عدّه‌ای بروند ( و در تحصیل علوم دینی تلاش کنند ) تا با تعلیمات اسلامی آشنا گردند ، و هنگامی که به سوی قوم و قبیله خود برگشتند ( به تعلیم مردمان بپردازند و ارشادشان کنند و ) آنان را ( از مخالفت فرمان پروردگار ) بترسانند تا ( خویشتن را از عقاب و عذاب خدا برحذر دارند و از بطالت و ضلالت ) خودداری کنند .
هیچکدام از انبیاء، وقت خود را به علوم دست چندمی که هنوز اولویتهای شریعت رعایت نشده اند هدر ندادند و به اصحاب و یاران خود اول «ایمان» ـ آنهم در چند لحظه (نه سال‌ها خواندن کتب عقیدتی)ـ می‌آموختند سپس آنچه را که در آن زمان و آن جامعه لازم بود.
علاوه بر ضررهای معنوی و انسانی، ضربه‌های مهلک عقیدتی و سیاسی حاصل از مطالعات کور این کوته‌فکران خارج از حد تصور است.
وقتی که جوانان مسلمان با چنین جریانات آشفته‌ی فکری برخورد می‌کنند که در عرصه سیاسی اقتصادی فرهنگی و مدیریت صحیح فاقد صلاحیت کافی هستند یا در دام تبلیغات سکولار‌های ملی‌گرا قرار می‌گیرند یا منزوی و به ترک عملی تعالیم اسلامی دچار می‌شوند.