
در جنگ بین ایران و رژیم صهیونیستی تنها دو جبهه و دو واکنش وجود دارد نه سومی
به قلم: محمد اسامه
زمانی که هزاران کیلومتر دورتر از مومنین مکه، بین دارالکفر نصرانی روم با دارالکفر مجوس ساسانی جنگ می شود مومنین بر اساس دشمن شناسی و درجه بندی شرعی دشمنان که قبل از دهها حکم دیگر چون جهاد و زکات و روزه و واجب بودن حجاب و حرام بودن زنا و مشروب خوری و … آموخته بودند، در برابر این جنگ واکنش نشان دادند.
معیار چیست؟ میزان نزدیکی هر کدام از آنها به اسلام.
یعنی بین این دو کافر اصلی کدام یک از نظر عقیدتی به اسلالم نزدیکتر است باید «بالاجبار» از آن حمایت کرد و به پیروزی آن خوشحال شد و الله هم نصرت و یاری خودش را برای این کافر می فرستد.
«بالاجبار» یعنی چه؟ یعنی شخص مومن نمی تواند بگوید به من چه؟ هر دو کافرند؛ هر دو ظالمند؛ یا من بی طرفم و چون هر دو کافر هستند می خواهم هر دو نابود شوند یا اللهم ادفع الظالمین بالظالمین و سایر شبهاتی که در این جنگ بین دارالاسلام ایران و صهیونیستهای کافر داریم از سوی گروه منافقین می بینیم.
نخیر، در منهج اسلامی از این خبرها نیست، باید بالاجبار از یکی که به عقاید اسلامی نزدیکتراست حمایت کرد؛ «بالاجبار»؛ یا با آنی هستی به اسلام نزدکیتراست یا با آنی هستنی که از سلام دورتراست. گزینه سومی وجود ندارد.
عَبْد اللَّه بْن مَسْعُود رَضِيَ اللَّه عَنْهُ میگوید : كَانَتْ فَارِس ظَاهِرَة عَلَى الرُّوم وَكَانَ الْمُشْرِكُونَ يُحِبُّونَ أَنْ تَظْهَر فَارِس عَلَى الرُّوم. وَكَانَ الْمُسْلِمُونَ يُحِبُّونَ أَنْ تَظْهَر الرُّوم عَلَى فَارِس لِأَنَّهُمْ أَهْل كِتَاب . وَهُمْ أَقْرَب إِلَى دِينهمْ: «فارسها بر روميان پيروز شده بودند، مشركان(سکولاریستها) دوست داشتند كه ايرانيان بر روميان پيروز شوند، و مسلمین هم دوست داشتند که روم بر فارسها پیروز بشوند، چون روميان اهل كتاب بودند و به دین مسلمانان نزديكتر بودند. با این مضمون از ابن عباس و دیگران هم روایت شده است.
دیدید؟ مزیت صحابه و روش آموزش صحابه آنگونه بود که به سادگی توانستند بین این دو کافر تشخیص دهند کدام یک به اسلام نزدیکتر است و به پیروزی آن خوشحال شدند « وَیَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ » (روم/4) و اگر در اینجا مومنین مستضعف بودند و توان کمک به کفار نصرانی روم بر علیه کفار مجوس ساسانی را نداشتند اما زمانی که مهاجرین در دارالکفر حبشه بودند و از نزدیک شاهد جنگ بین سربازان نجاشی و کفار مهاجم بودند از سربازان کافر نصرانی نجاشی در برابر سایر کفار مهاجم حمایت عملی کردند.
این مومنین می دانستند که الله به پیروزی آنی راضی است که به اسلام نزدیکتر باشد هر چند کافر باشد و الله نصرتش را نصیب این می کند: بِنَصْرِ اللَّهِ یَنصُرُ مَن یَشَاءُ (روم/5)
این واکنش بین یک مومن در برابر جنگ بین کفار خارجی است؛ مسلمان سالم به چیزی خوشحال است که الله از آن راضی است و الله به خاطر رضایتش پیروزی را نصیب آن می کند، آیا مومن سالم می تواند بی طرف باشد؟ خیر، بلکه بالاجبار در جبهه ای قرار می گیرد که الله به آن راضی است.
اگر هم اکنون مثل عصر صحابه این اندازه درک و شعور دینی نسبت به دشمن شناسی شرعی و درجه بندی شرعی دشمنان در میان مسلمین وجود ندارد که در جنگ بین دو کافر تشخیص دهند کدامیک به اسلام نزدیکتر است که از حمایت کنند و به پیروزی آن خوشحال شوند، اما جنگ کنونی دارالاسلام ایران با رژیم صهیونیستی و اربابان آن چون آمریکا، جنگ کفار محارب اشغالگر است با مسلمین؛جنگ اسلام و کفر است که در تمام مذاهب اسلامی بلا استثناء واجب بودن دفاع از سرزمینهای اسلامی و جنگ با کفار اشغالگر «فرض عین» است همچون نماز و روزه و سایر فرضهای عین.
یعنی شخص هیچ عذر شرعی معتبری برای انتخاب جبهه اش ندارد؛ یا شخص فرض عین را انجام می دهد یا انجام نمی دهد؛ یا در جبهه ی اسلام است یا کفار و جبهه ی سومی وجود ندارد.
جبهه ی شما کجاست؟