توصیف گوشه هایی از زندگانی شهید ابوخالد محمد ضیف فرمانده گردانهای قسام توسط همسرش (2)
ارائه دهنده: ماهدیم بلوچ
غیبت در همه جا
❌ضیف از مناسبت های خانوادگی دور بود، او در مراسم خاکسپاری شهادت همسر دوم و دو فرزندش شرکت نکرد و در مراسم خاکسپاری پدر و مادرش که سال ها قبل درگذشته بودند هم شرکت نکرد و از حضور در مراسم ولادت بچه ها هم غایب بود بر خلاف آنچه در پدران مرسوم است.
غدیر:
ضیف از فرصت ها استفاده می کرد تا فرزندانش را شاد کند و مقداری از غیبت خود را در کنار آنها جبران کند، مثلا او تصمیم می‌گرفت تولد آنها را در یک جشن بگیرد.
غدیر خاطرنشان کرد که غیبت ضیف در برخی مواقع به بیش از 50 روز می‌رسید که تهدیدات امنیتی بالا بود، اما او تأیید کرد:
✳️ابوخالد هیچگاه خود را مبدل نکرد و ظاهر خود را تغییر نداد.
❤️ضیف به فرزندانش توصیه میکرد که قرآن را حفظ کنند و بر پروژه ای مشابه برای اعضای تیپ قسام نظارت کرد و آنها را تشویق کرد تا برای تکمیل حفظ کتاب خدا، درک مفاهیم آن و عمل به آنها با یکدیگر رقابت کنند.
ام خالد لحظات مهم زندگی ضیف را به یاد می آورد و غم انگیزترین لحظات او را لحظه ای نام می‌برد که نیروهای اشغالگر عبادت کنندگان زن بیت المقدس را به حیاط مسجد الاقصی کشانده بودند و جمعیت او را صدا میزدند: «شمشیر را بر شمشیر بگذار، ما مردان محمد ضیف هستیم».
(خاطرات مربوط به سال 2021 و سیف القدس است و ضیف فریاد اهالی مسجدالاقصی را جواب داد)
❌یکی دیگر از لحظاتی که ضیف را غمگین کرد، شهادت یاسر طاها، فرمانده گردان های قسام در تابستان 2003 بود.
🔥در مقابل، ام خالد میگوید هرگز فرمانده کل گردان های قسام را به اندازه زمانی که زندانیان در معامله وفا الاحرار در سال 2011 آزاد کردند، خوشحال ندیده بود و او گفت: امروز ما مردگان را زنده کردیم.
با همه اینها، می بینید که ابوخالد به دور از تجمل زندگی می کرد، او عاشق غذاهای پرطرفدار ملوخیه، لوبیا، بامیه و انار بود و در پختن «مجدره» سرآمد بود
😁😁ضیف یک فوتبالیست خوب بود که جام جهانی را دنبال می کرد، هوادار بارسلونا و الاهلی بود و کارآگاه کونان را دنبال می کرد.”
ضیف خدمت به فقرا را بر عهده داشت و یک بار شخصاً پیگیر معالجه زن فقیری بود که بیماری سرطان مبتلا بود، او بیشترین سهم خود از حقوق ماهانه را به نیازمندان اختصاص میداد و در یک سال او با حمایت گردان های قسام بر مرمت 270 خانه برای فقرا نظارت کرد
❤️❤️ضیف آرزو داشت آزادسازی مسجد الاقصی را ببیند و در شهر مقدس قدس خانه ای برای خود بسازد
او همه مصائب مردم فلسطین از جمله زندان، مجروحیت، از دست دادن همسر و فرزندان و سپس شهادت را کشید
همسر ضیف در طول سال‌هایی که با او گذرانده بود، خود را وقف مستندسازی سفر جهادی او کرده و به زودی آنها را در کتابی فاش خواهد کرد