اهل جماعت و جهاد شدن مشقت دارد اما…
به قلم: عبدالملک اربابی مکرانی
دیروز فرقه های اهل بغی که به قتال الفتنه مشغول هستند در راسک و خاش و نیکشهر چند نفر از مردم بلوچ و نیروهای امنیتی را به قتل رساندند. این فرقه های اهل تفرق هر کدام خودشان را معادل جماعت می دانند و خودشان و افرادشان را اهل جماعت .
اهل جماعت با آنکه برای همه ی مردم بلوچ ما لفظی آشنا است اما نه تنها معنی صحیح آنرا نمی دانند بلکه عملا در برابر آن نیز قرار گرفته اند به همین دلیل حتی جهت تعریف این اصطلاح اهل سنت و اهل جماعت بر اساس 4 مذهب باید سختی های زیادی را تحمل کنی تا به یکی که به فرقه بازی و تفرق دلخوش شده است بفهمانی اهل جماعت شدن یعنی چه؟
حذيفه بن يمان رضي الله عنه می گويد: مردم از رسول الله صلي الله عليه و سلم در مورد خير سؤال مي كردند؛ ولي من از شر و بدي از ایشان مي پرسيدم تا مبادا به آن گرفتار شوم.مَخَافَةَ أَنْ يُدْرِكَنِي.عرض كردم :اي رسول الله، ما در جاهليت و شر بوديم! الله اين خير را براي ما فرستاد، آيا بعد از اين خير و هدايت شري خواهد آمد؟ در جواب فرمود: بله، گفتم: آيا بعد از آن شر، خير خواهد آمد؟ فرمود: نَعَمْ، وفيهِ دَخَنٌ، بله، لیکن در آن نوعي آلودگي وجود دارد.عرض كردم: آلودگي آن در چيست؟ فرمود: قَوْمٌ يَهْدُونَ بِغَيْرِ هَدْيِي، تَعْرِفُ مِنْهُمْ وَتُنْكِرُ، قومي خواهد آمد كه به غير از هدايت من، ديگران را راهنمايي مي كند، برخي از کارهای شان خوب ومعروف و برخي ديگر از کارهایشان زشت و منكر است؛ گفتم: آيا بعد از آن خير، شري خواهد آمد؟ فرمود : نَعَمْ، دُعَاةٌ علَى أبْوَابِ جَهَنَّمَ، مَن أجَابَهُمْ إلَيْهَا قَذَفُوهُ فِيهَا، بله، دعوتگراني هستند كه بر دروازه هاي جهنم قرار دارندهركس دعوت آن ها را بپذيرد او را در آن مي اندازند؛ عرض كردم: اي رسول الله، آن ها را براي مان توصيف نماييد؟ فرمود: هُمْ مِن جِلْدَتِنَا، ويَتَكَلَّمُونَ بأَلْسِنَتِنَا، آن ها از جنس ما هستند و با زبان ما سخن مي گويند (یعنی با نام اسلام و با ادبیات اسلامی و در قالب مبلغ و دعوتگر خود را نشان می دهند)؛ گفتم اگر آن ها را درک نمودم چه دستوري به من مي دهيد؟ فرمود: تَلْزَمُ جَمَاعَةَ الْمُسْلِمِينَ وَإِمَامَهُمْ، با جماعت مسلمانان و امام شان باش.گفتم: فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُمْ جَمَاعَةٌ وَلَا إِمَامٌ، اگر مسلمانان جماعت و امام نداشتند؟ فرمود: فَاعْتَزِلْ تِلْكَ الْفِرَقَ كُلَّهَا وَلَوْ أَنْ تَعَضَّ بِأَصْلِ شَجَرَةٍ حَتَّى يُدْرِكَكَ الْمَوْتُ وَأَنْتَ عَلَى ذَلِكَ[1] در آن صورت از همه ی آن گروه ها و فرقه ها دوري کن اگر شده تنه ی درختي را محکم بگير تا مرگت فرا رسد، و تو بر همان حال باشی .
پس اهل جماعت شدن یعنی دوری از فرقه های مختلف، و در دارالاسلام، در غیر معصیت الله تابع حاکمیت شدن و انجام وظایف شرعی دیگر چون امر به معروف و نهی از منکر در تمام سطوح، اما بر اساس منهج صحیح اهل سنت و جماعت.
بیان همین حدیث اگر برای مومنین آگاه ساده باشد اما برای اهل تفرق بسیار سخت است و برای دعوتگر اهل جماعت تولید غم و اندوه و خستگی می کند اما این را بدانیم که زدودن غم و اندوه و سختیها از ثمرات تقوی است، خداوند متعال می فرماید:
- وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ ۚ (طلاق/3)
- وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا (طلاق/2)
هر کس به الله توکل کند و به الله اعتماد داشته باشد الله برایش کافی است و هر کسی از الله پرهیز کند الله راه نجات (از هر تنگنائی) را برای او فراهم می سازد. و چه بسیار است مشقتها و سختیهایی است که در مسیر اهل جماعت شدن و جهاد وجود دارد، لذا بر تو لازم است که تقوای خدا رعایت نموده که همین تقوی در موقع شدت و سختی تو را به خاطر خواهد سپرد و به تو کمک خواهد نمود، خداوند متعال می فرماید:﴿ فَاذْكُروني أذكر كم،﴾، یعنی پس مرا یاد کنید تا من نیز شما را یاد کنم
و رسول الله – صلى الله عليه و سلم – می فرماید: ﴿احفظ اللهَ تَجِدهُ أمَامَكَ، تَعَرَّفْ إِلَيْهِ فِى الرَّخَاءِ يَعْرِفُكَ فِى الشَّدَّةِ﴾ یعنی، بیاد خدا باش، او را در برابر خود می یابی در هنگام فراخی خدا بشناس تا در سختی ها ترا بشناسد.
با توکل بر الله «اهل جماعت» شو حتی اگر مثل امام ابوحنیفه و احمد بن حنبل و ابن تیمیه و… اهل جماعت شده باشی و از این فرقه بازها دوری کن و به سرزنش جاهلین و بخصوص دارودسته ی منافقین هم اهمیت نده، تو تنها مسئول اعمال خودت هستی و اینکه بگوئی به خاطر مردم فلان کار شرعی را انجام ندادم نزد الله عذر نیست.
[1] متفق علیه / أخرجه البخاري 3606 / ومسلم 1847/ وابن ماجه/ صحيح الجامع 2994