یک بار برای همیشه هم در فضای مجازی و هم فضای واقعیت، در را بر روی جامعه‌ی زنان ببندید.
کاتب: أبو عمر القاوشی
ترجمه: استاذ فریبا کریم نژاد حفظها الله
ارائه: ماهدیم بلوچ
“من دختری محجبه از خانواده‌ای خوب هستم و همه از اخلاقم تعریف می‌کنند، در پیام‌رسان با مرد جوانی آشنا شدم و پس از مدتی صحبت کردن به شدت به او وابسته شدم، اما می‌دانم کاری که انجام می‌دهم حرام است و جایز نیست.”
ای برادر! به‌خاطر خدا با خودت روراست باش و شما نیز ای خواهرم با خودت روراست باش!
چندین بار چنین داستان‌های واقع‌گرایانه‌ای را شنیده‌اید! من خودم بارها آن را در بیش از یک تریبون و پلتفرم شنیده‌ام و دلیلش این است که مرد یا زن ملتزم فریب تعهد و التزام خود را می‌خورد و به نام تبادل اطلاعات مفید دینی، کلیپ‌های صوتی شیوخ و مواردی از این قبیل، باب ارتباط با خواهران را می‌گشاید.
مردان جوانی را می‌یابید که دوستی با زنان را به هزینه‌ی خودش تحت عنوان «نیت من خوب است و او را می‌شناسم» می‌پذیرد، تا این‌که دختر بیچاره خود را به آن جوان وابسته می‌بیند و در خودش نیاز به صحبت با او پیدا می‌کند و شیفته‌ی سبك صحبت کردنش شده است.
بنابراین، بهترین درمان این است که یک بار برای همیشه هم در فضای مجازی و هم فضای واقعیت، در را بر روی جامعه‌ی زنان ببندید.