انسان رهگذری نباش که بدون هدف زندگی می‌کند
به قلم: شیخ نائل بن غازی
مردم در رابطه با انتخاب آثاری که دلالت بر وجود آنها کند مسلک های مختلف دارند،
بعضی به این بسنده می کنند که مانند هر انسانی زندگی کند،
زندگی‌ای روتینی که هر روز تکرار شود،
یاد و خاطره‌اش با پایان یافتن زندگی اش خاتمه می یابد،
عمرش بیش از آن یک دقیقه نیست که بعد از مرگ برایش درخواست ترحم کنند،
زندگی فردی که بدون هدف بوده با این یک دقیقه به پایان می رسد،
زندگی ای که بدون اندیشه، قضیه و دعوت بوده است،
شاید به راحتی زندگی کرده است ولی بدون شک عَاشَ صغیراً وَ مات صغیراً…
خیلی فرق دارد این نمونه کوچک با آن نمونه بارز که با اندیشه، قضیه، دعوت و اعتقاد زندگی کرده است،
به خاطر فکر و اندیشه اش وارد نبرد آگاهی شده است،
سید قطب رحمه‌الله می گوید:
اگر برای نفس خود زندگی کنیم زندگی کوچک و محدودی داریم اما اگر برای فکر و اندیشه زندگی کنیم زندگی طولانی داریم
برای خودت زندگی نکن تا ذکر و یادت با در لحد گذاشتنت تمام نشود.
غبار سستی و ضعف را از همّتت پاک کن
تمام بزرگان با این دید که برای خود زندگی نکنند به مراتب رسیدند،
مانند انسان راه گذری نباش که بدون هدف باشد
قطعاً کسی که به خاطر امت و اندیشه زندگی کند در تنگنایی و سختی قرار می گیرد،
اما بزرگ و با عزت زندگی می کند و اگر وفات کند به مرگ پسندیده ای رسیده است،
اثری بنا کن که بر وجودت دلالت کند و در صندوق ( مَنْ ) زندگی نکن
امت قهرمانی های تمام میدان ها را می نویسد
سستی و بدبختی است که از تمام میادین عقب بیفتی و صفر زندگی کنی.