غزه سقوط نخواهد کرد
به قلم: ادهم شرقاوی
مترجم: عمر قادری
به دوستان غزه که بیم سقوطش را دارند می‌گوییم:
مطمئن باشید غزه قوی‌تر از آن است که شما فکر می‌کنید!
به بدخواهان غزه که منتظر سقوطش هستند می‌گوییم: خفه شوید! قبل از اینکه سقوط غزه را ببینید خواهید مرد، پایداری غزه از عُمر شما طولانی‌تر است!
هرچند مانند تمام شما غزه را دوست دارم، اما این سخن من یک سخن عاطفی نیست و هرچند مثل تمام شما طرفدار غزه هستم، اما این ادعای من منشأ انگیزشی و هیجانی ندارد و باورم بر این است که “سخن” سلاح است. مگر نمی‌بینید که پیامبر ﷺ اشعار حسَّان بن ثابت را برای قریش از نوک تیر تیزتر می‌دانست؟!
امّا درک واقع در گرو مطالعه سنت مبارزه است.
از آن زمان گذشته که غزه بذر بود و حذفش ممکن بود، اینک زمان برداشت است!
تنها ضربه‌ای که اکنون می‌توانند به این درخت بزنند شکستن شاخه‌ای از شاخه‌های آن است، اما انشاءالله ریشه‌کنی آن محال است.
درخت چنانچه در حیات باشد برای شاخه‌های شکسته گریه نمی‌کند، بلکه به جای آنها شاخه‌های تازه سبز می‌کند!
عمر دولت اشغالگر در پیش‌بینی‌های خودشان و پیش‌بینی‌های ما و قبل از همه چیز با توجه به تغییر توازن قوا در بیست سال گذشته کوتاه‌تر از آن است که فرصت شکست غزه را داشته باشد و بخواهد پس از شکست غزه بیاساید. این خیال را به گور خواهند برد!
جوانانت را آموزش ده، گردان‌ها را آماده کن، تونل بساز، سلاح تولید کن و یک آغوش گرم ملی برای خود فراهم ساز که خون فرزندان و ارواحشان را فدایت گردانند، سپس راه را از نو آغاز کن.
خوشبختانه برای دولت اشغالگر نه وقت زیادی مانده و نه سرباز، بلکه وقت انتخاب سربازی فرا رسیده است که ریشه دولت اشغالگرشان را از بیخ برکند. آنان این سرباز را همواره دیده‌اند و به کوری چشم نتوانسته‌اند که مانع رشد و بزرگ شدنش بشوند، دقیقا مانند بزرگ شدن موسی جلو چشم فرعون.
جایگاه، مسؤولیت و افتخارات غزه این حق را به آن داده است که نقش این سرباز را ایفا کند و هر شرافتمندی باید در تعمیق، تقویت و پشتیبانی آن بکوشد و بدون منت نهادن بر غزه این‌گونه خدا را عبادت کند و هرکسی خود را بی‌نیاز از این عبادت می‌داند، صد البته خدا از او بی‌نیاز است!
قافله حرکت کرده و به امید خدا مانعی آن را متوقف نمی‌کند و مسیر آن به سوی صحن مسجد الاقصی است و فردا برای کسی که در انتظارش است چه نزدیک!
(این مقاله را قبل از جنگ نوشته‌ام، خدا را سپاسگزارم که به من فرصت داد تا حقیقت آن را ببینم.)