شعری از امام عبدالله ابن مبارک ترکستانی

شعری از امام عبدالله ابن مبارک ترکستانی

یا عابدَ الحرمینِ لوْ أبصرتنـاَ
لَعَلِمتَ أنَّک فَی العِبَادَة ِ تَلْعَبُ

منْ کانَ یخضبُ جیدهُ بدموعِه
فَنُحورُنَا بِدِمَائنَـا تَتَخَضَّـبُ

أوْ کانَ یُتعبُ خیلهُ فی باطـلِ
فخیولُنا یومَ الصبیحة ِ تَتعـبُ

ریحُ العَبِیرِ لَکُمْ وَنَحنُ عَبِیرُنَا
رهجُ السنابِکِ والغبارُ الأطیبُ

ولقدْ أتانَا مـنْ مقـالِ نَبینَـا
قَولٌ صَحِیحٌ صَادِقٌ لا یَکْذِبُ

لا یَستَوی غُبَارُ خَیِل الله فِـی أنْفِ
امرِىء وَدُخَانُ نَارٍ تَلْهَبُ

هَذَا کَتَابُ الله یَنْطِـق بَیْنَنَـا
لَیْسَ الشَّهِیدُ بِمَیِّتٍ لاَ یَکْـذبُ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *