استناد مغرضانه ی رسانه های جیش العدل و انصارالفرقان به غلاة شیعه صفوی در توجیه جنایت بر علیه شیعیان جعفری
کاتب: محمد اسامه
یکی از شگردهای گروههایی چون داعش و فرقه هایی که عدالت و انصاف را کنار زده و کینه توزی و تحریف را برای خود معیار قرار داده اند این است که با توسل به عقاید غلاة میان شیعه در مورد شیعیان جعفری قضاوت می کنند و حکمهای جالانه ای که می دهند را برای مخاطبین ناآگاه خود توجیه می کنند؛ حکام صفوی از مواردی هستند که اسباب بازی دست این مغرضین جهت فریب مخاطبین و تحریک آنها به هجوم به شیعه ی کنونی حاکم بر ایران شده است.
لازم است بدانیم که شاه اسماعیل صفوی حاکمیت صفوی ها را بر اساس «مذهب حیدری» بنا کرد که شاخه ای از «شیعیان اسماعیلی» است و ربطی به مذهب شیعه 12 امامی ندارد و حتی از نگاه شیعیان 12 امامی، اسماعیلی ها مسلمان نیستند به همین دلیل در دوران سلجوقی ها بارها با حاکمیت اهل سنت بر علیه اسماعیلی های اَلَموت متحد شدند.
شاه اسماعیل چون می دید مردم ایران تابع مذهب او نمی شوند به شیعیان 12 امامی اجازه ی فعالیت داد و حتی از علمای شیعه مذهب «جَبَل عامِل لبنان» دعوت به مهاجرت به ایران کرد و به این شکل به تدریج شیعیان 12 امامی با عوام مردم ایران در ارتباط بودند اما حاکمیت تا آخر صفویه و قاجاریه و پهلوی همچنان در اختیار طبقه ای بود که تسلیم فقه جعفری به عنوان قانون اساسی حاکم بر جامعه نمی شد تا اینکه در نهایت و در سال 1357 و برای اولین بار در تاریخ اسلام شیعیان 12 امامی به حاکمیت رسیدند.
عده ای از علمای مذاهب مختلف چنین اجتهاد کرده اند که می توان جهت اصلاح وارد حاکمیتهای مختلف کافر و حتی اشغالگر شد همچنانکه دسته های زیادی از اهل سنت وارد حاکمیت مغلولهای وحشی شدند و حتی تا سطوح وزارت هم پیش رفتند، همچنانکه هم اکنون نیز در تمام کشورهای دارالحرب آمریکا و اروپا و غیره و در حاکمیتهای دست نشانده ی حاکم بر مسلمین، اهل سنت حضور فعال دارند، آیت الله خمینی بنیانگذار ج.ا.ایران هم حضور علمای شیعه در حاکمیت صفوی ها را جهت اصلاح می داند.
این نگرشی است که از گذشته تا کنون وجود دارد، هر چند ممکن است با نگرش و عقیده ی ما فرق داشته باشد؛ با این حال، و با توجه به منهج اهل سنت و جماعت و بر اساس آیات و احادیث صحیح رسول الله صلی الله علیه وسلم می توان گفت که آنچه حاکمیتهای قبلی و حتی گروههایی چون داعش انجام می دهند ربطی به حاکمیت فعلی و یا گروههایی غیر از داعش ندارد. به عنوان مثال الله جل جلاله می فرماید:
– وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۚ (فاطر/18) هیچ گناهکاری بار گناه دیگری را به دوش نمی‌کشد.
– تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُمْ مَا كَسَبْتُمْ ۖ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (بقره/134- بقره/141) (به هر حال، جنگ و جدل درباره آنان چرا؟!) ایشان قومی بودند که مردند و رفتند دنبال کارشان . آنچه به دست آوردند متعلّق به خودشان است، و آنچه شما به دست آورده‌اید، از آن شما است، و درباره آنچه آنها می‌کرده‌اند از شما پرسیده نمی‌شود (و هیچ کس مسؤول اعمال دیگری نیست و کسی را به گناه دیگری نمی‌گیرند) .
در این صورت نمی توان شخصی را به جرم شخص دیگری یا حاکمیتی را به جرم حاکمیت دیگری مورد مواخذه قرار داد حتی نمی توان دوران زندگی یک شخص در جاهلیت و گناه را با دوران بعدی او در اسلام و اصلاح را یکی دانست همچنانکه نمی توان دورانهای مختلف یک حاکمیت را نیز یکی دانست.
مسلمین هرگز تمام شاهان بنی امیه و دوران حاکمیت آنها را یکسان نمی دانند همچنانکه دوران حاکمیت عباسی ها و عثمانی ها و غیره را نیز یکی نمی دانند؛ همین الان و در حاکمیت حنفی مذهبهای افغانستان می بینیم که امارت اسلامی سعی می کند بین حاکمیت جدید خود با حاکمیت قبل از 20 سال خود فرق بگذارد و اشتباهات دوره ی اول حاکمیت خودش را مختص آن دوره بداند و به کسی اجازه نمی دهد با اشتباهات آن دوره، در مورد حاکمیت جدید او قضاوت کند؛ حالا چگونه عده ای باید به خود اجازه دهند با قضاوت در مورد جنایات حاکمیت چند قرن گذشته ی سنی مذهبها و یا با بررسی کارهای داعش، در مورد امارت اسلامی افغانستان قضاوت کنند؟
در این صورت واضح است که بر اساس آیات صریح قرآن و منهج صحیح اهل سنت و جماعت، جیش العدل در مسیری مخالف با اسلام در حرکت است و جنایات او در حق حکومت فعلی ایران آنهم به بهانه ی اعمال صفوی های «حیدری مذهب» هیچ توجیه شرعی ندارد بلکه تنها گمراهی و کینه و دوری از عدالت و انصاف و هم جبهه ای شدن با دشمنان مجاهدین اهل غزه و ضربه زدن به نیروهای ضد آمریکائی است.