مرگ شهروند بلوچ حنفی مذهب در پی ضربات تبر پس از دو روز مجروحیت توسط بلوچهای ناشناس در گلشن اطراف جالق سراوان
به قلم: ماهدیم بلوچ
امروز پنج‌شنبه ۲۴ خرداد ماه ۱۴۰۳، یک شهروند بلوچ حنفی مذهب که در شامگاه روز سه‌شنبه ۲۲ خرداد ماه توسط افراد ناشناس مسلح به سلاح سرد در گلشن با ضربات تبر مجروح شده بود پس از دو روز ظهر امروز در بیمارستان جان خود را از دست داد.
هویت این شهروند، «مرادبخش رئیسی» ۳۶ ساله فرزند شه‌بخش متاهل و دارای چهار فرزند اهل و ساکن شهرستان گلشن عنوان شده است.
شامگاه روز ۲۲ خرداد ماه این شهروند بلوچ حنفی مذهب در مرکز شهرستان گلشن توسط افراد ناشناس مسلح به سلاح سرد با چند ضرب تبر از ناحیه گردن و سر بشدت مجروح شده و در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان رازی سراوان بسر میبرده که ظهر امروز پس از دو روز مجروحیت بر اثر شدت جراحات وارده جان خود را از دست داده است.
وی ظاهرا با هیچ شخصی اختلاف و دشمنی نداشته و شامگاه روز دوشنبه طبق معمول از منزل خارج شده و حوالی ساعت ۱۱ شب پیکر مجروح شده او توسط یک شهروند در شهر گلشن کشف شده و به بیمارستان سراوان منتقل شده است.
روز سه‌شنبه ۱۵ خرداد ماه ۱۴۰۳ هم یک جوان حنفی مذهب بلوچ با نام “آصف کاشانی” ۱۹ ساله فرزند ملنگ اهل و ساکن منطقه گاوداران شهر زاهدان با ضربات متعدد چاقو به قلب و دیگر ارگان های بدنش به قتل رسیده بود.
همین امروز پنج‌شنبه ۲۴ خرداد ماه ۱۴۰۳ش باز یک بلوچ حنفی مذهب دیگر با نام «دادرحمان سپاهی» ۳۴ ساله فرزند نورمحمد متاهل و دارای پنج فرزند، اهل و ساکن روستای ناهوک واقع در شهرستان سراوان با موتور سیکلت خود در محور سراوان به ناهوک در حال تردد بوده که توسط بلوچهای مسلح هدف گلوله قرار گرفته و با اصابت چند گلوله از ناحیه دو پا مجروح شده و به بیمارستان رازی سراوان منتقل شده است.
همین امروز پنج‌شنبه مورخ ۲۴ خرداد ماه ۱۴۰۳، باز افرادی ناشناس با استفاده از سلاح سرد « ضربات چاقو» یک دکتر بلوچ حنفی مذهب با نام «دکتر اشرف» را در منطقه زرگون آباد شال کویته پاکستان هدف قرار داده اند که در نتیجه آن شهروند مجروح پس از انتقال به بیمارستان بعلت شدت جراحات وارده و خونریزی شده کشته می شود.
آیا این مرگها و قتلهای وحشیانه ی بلوچهای حنفی مذهب توسط همدیگر قرار نیست مولوی های گنده گوی رسانه ای را بیدار کند؟
تا کی قرار است ما شاهد این فرهنگ وحشیانه ای باشیم که در میان تمام قومیتها و مذاهب ایران بی نظر است؟
کدام قوم و مذهب ایران مثل بلوچهای حنفی مذهب تا این اندازه توحش و کشت و کشتار و دزدی و… در میانشان وجود دارد؟
مگر جنوبی ها شافعی نیستند؟ مگر کوردها شافعی نیستند؟ مگر تالشی ها شافعی نیستند؟ مگر ترکهای اطراف اردبیل شافعی نیستند؟ مگر بخشی از بلوچهای اطراف هرمزگان شافعی نیستند؟ مگر بخشی از بلوچها شیعه جعفری نیستند؟ مگر ترکمنهای گرگان و مازندران حنفی مذهب نیستند؟ و…. چرا بلوچهای حنفی مذهب سیستان و بلوچستان باید تا این اندازه توحش در میانشان وجود داشته باشد؟
چون مولوی ها به عنوان مربیان عقیدتی و فرهنگی آنها کوتاهی کرده اند، به جای منهج صحیح اهل سنت و جماعت به آنها مشتی بدعت و تفکرات آشفته و آلوده ی خودشان را تحویل داده اند.
مشکل اینجاست.
مولوی های گنده گوی ما یا در تاریخ گذشته گیر کرده اند یا برای روسیه و اوکراین و غزه و اسرائیل و سازمان ملل و مریخ و جزایر قناری وووووو نسخه می پیچند بدون آنکه کسی به حرفهای آنها به اندازه یک کاه ارزش قائل شود اما در مورد اینهمه توحش داخلی سکوت کرده اند.